โจทย์นี้ที่ท้าทายเลี้ยงลูกเอง (คนเดียว) ทำงาน Full time พร้อมกับการผลิตเด็กสองภาษา

[คุณแม่ กับน้องธีร์]

        ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณ คุณบิ๊กนะคะที่ได้เพียรพยายาม  สร้างสรรค์หนังสือเด็กสองภาษาขึ้นมาหลายคนที่อ่านบอกเลยว่ามัน “ เทพมาก ” แล้วก็ขอบคุณบ้านหลังใหญ่ที่มีสมาชิกน่ารักๆมาคอยแบ่งปันประสบการณ์ต่างๆ คอยกระตุ้นและเป็นกำลังใจให้กันและกัน อบอุ่นทีเดียวค่ะ

        ดิฉันเองก็เก็บเล็กผสมน้อย อ่านเรื่องราวของคนโน้นคนนี้ มาปะติดปะต่อกันเป็นแนวทางของตัวเอง แน่นอนทางมันไม่ได้โรยด้วยกลีบดอกไม้  ปัญหาของดิฉันก็เหมือนกับหลายๆคนคือ ภาษาอังกฤษค่อนข้างแย่  ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ลูก อยู่ที่แม่มันนี่แหละ เป็นคนหนึ่งที่ถามตัวเองมาตลอดว่า “ ทำไมเราพูดภาษาอังกฤษไม่ได้”  แล้วก็พยายามค้นหาต่อว่า “ทำอย่างไรจะพูดภาษาอังกฤษได้” โหลดคลิปมาฟังก็พอฟังเข้าใจบ้าง แต่พอเจอฝรั่งตัวจริง เฮ้ยยยย!!! ทำไมเราฟังไม่ออก สรุปได้ว่าเรามีปัญหาการฟังนี่เอง พอได้มาอ่านหนังสือสองภาษา อืม มันใช่เลย แล้วได้ workshop การออกเสียงยิ่งใช่เข้าไปใหญ่ มาถึงตรงนี้ทำให้เราเคลียร์ขึ้น

กว่าจะฟังรู้เรื่องกว่าจะแยกคำได้ ใช้เวลาตอนที่ลูกอยู่ในท้องฟัง และดูคลิปทุกวัน คายุ(ช่วยได้เยอะเลยค่ะ) การสอนวิชาชีววิทยา วิทยาศาสตร์มั้ง (เออเรารู้เรื่องแฮะ) ฟังเพลงเด็กมั้ง ใช้ความถี่อย่างที่คุณบิ๊กบอกไว้ และแล้วคลังคำศัพท์ที่เราได้สะสมไว้มันก็เริ่มทยอยกันออกมาทำงาน

เริ่มเลยละกันกับเด็กสองภาษา....ที่แม่กำลังจะสร้าง

-         เริ่มตั้งแต่เกิดพูดภาษาอังกฤษกับลูกมั้งไม่พูดมั้ง นานๆพูดบ้างเพราะคิดว่าเค้ายังเล็กอยู่คงเข้าใจอะไรได้ไม่มาก จำอะไรไม่ได้หรอก (ดูถูกเด็กฮา...ฮ่า) แต่ก็เปิดเพลงภาษาอังกฤษให้ฟัง เช้าเย็นเราก็ซึมซับไปด้วย จากร้องไม่ได้ตอนนี้ร้องได้แล้ว.....

-         อุปสรรคไม่ได้มีแค่นั้น เราทำงาน Full time กลับมาก็เหนื่อยล่ะ แถมอยู่กับลูกสองคนไม่มีผู้ช่วยเลย จ้างเลี้ยงเฉพาะกลางวัน เสาร์ อาทิตย์ก็เลี้ยงเอง สามีอยู่ต่างจังหวัด นานๆมาครั้งหนึ่ง (มาพูดคำเมืองกับลูก)

-         มาถึงตรงนี้ทั้งเครียด ทั้งเหนื่อย แต่โชคดีที่เค้าเป็นเด็กเลี้ยงง่าย กินง่าย อารมณ์ดี

มีท้อบ้าง หยุดทำบ้าง.....พอเห็นรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ความไร้เดียงสาของเค้า ก็กลับมาสู้ใหม่ เริ่มใหม่ ก็เราประกาศให้ชาวโลกรู้แล้วนี่ว่าเราพูดภาษาอังกฤษกับลูก  ต้องไม่แคร์สื่อนะ ชั้นจะทำอะไรประมาณนี้(5555)ทำแบบกดดันแล้วก็หวังผล ณ ตอนนั้น เร่งตัวเองจนลืมไปว่าลูกยังเล็กอยู่เลย ยังไม่โตจะรู้เรื่องจะตอบสนองได้ยังไง ขนาดเราพูดไทย

-         เวลาที่ฝึกฝน เตรียมตัว คือตอนลูกเข้านอนค่ะ ไม่ได้ทำทุกวันนะคะวันไหนเหนื่อยก็พักบ้าง  พิมพ์ประโยคต่างๆ แปะผนังห้องไว้จะพูดก็ดู จำไปพูดทีละหน่อยๆ เกือบทุกวัน  หากำลังใจจากเว็บสองภาษา ท้อเมื่อไรก็เปิดดูๆ........ ลุกขึ้นมาสู้อีกครั้งเพื่อลูก เหนื่อยแต่มีความสุข

-         อ่อ ลืมบอกไปดิฉันสร้างโหมดภาษาอังกฤษให้กับตัวเองได้แล้วนะคะ ไม่แปลแล้วพูด คิดกับพูดพุ่งออกไปพร้อมกัน (ขอบคุณจริงๆค่ะผู้ใหญ่บ้าน)

-         เริ่มมากขึ้นตอนน้องธีร์อายุ 8 เดือนค่ะ ใช้ประโยคง่ายๆทำเท่าที่ตัวเองทำได้

-         ตื่นเช้ามาก็ Good morning น้องธีร์  Good morning, Mommy

How are you today ? I’m fine. I’ OK ถามเองตอบเองอะค่ะ

Are you hungry? I ‘m so hungry, Mommy.

Do you want some milk/water? Yes, Mommy. ไม่ได้พูดภาษาอังกฤษตลอดเวลาค่ะ

ประโยคไหนไมได้ก็คำเมืองเจ้า และก็ภาษากลางเป็นส่วนใหญ่

-         อ่านหนังสือนิทานภาษาอังกฤษให้ฟังทุกวัน คำศัพท์ผลไม้ สัตว์ กขค

-         ทำไปก็ท้อนะไม่เห็นมีอะไร....เกิดขึ้นเลย

-         และแล้วสิ่งที่แม่ได้ทุ่มเทลงไป มันก็บังเกิดผล น้องธีร์อายุประมาณ 11 เดือนเริ่มชี้นิ้วเป็นถามด้วยภาษาส่วนตัวแล้วเราก็ตีความได้ว่า ถามว่านี่คืออะไร ตื่นมาก็ถามทุกเช้า ถามอันเดิมซ้ำๆ

-         ประมาณ 1 ขวบกับไม่กี่วัน ตอนอยู่กับพ่อ พ่อถามกลับด้วยคำเมืองว่า พัดลมอยู่ไหน นาฬิกาอยู่ ไหน กระจกอยู่ไหน ชี้ถูกแฮะ แม่ก็เลยลองถามเป็นภาษาอังกฤษมั้ง

Where is a fan/a clock/a mirror? ชี้ถูกแฮะ แม่ดีใจแถบจะกรี๊ดออกมา น้ำตาแห่งความดีใจจะไหลล่ะ (ก็เราเหนื่อยกับมันมาก) ที่ดีใจกว่านั้นคือ Where is your mommy ? ตบที่อกเรา Where is your daddy ? ชี้ไปที่พ่อ ชี้ถูกแฮะ ตอนนี้ก็หนึ่งขวบยังไม่ถึง 1 เดือน บอกสิ่งของในบ้านได้หลายชิ้น ของเล่น ของใช้ มีชี้ผิดบ้างบางครั้ง ยิ่งแม่ถามบ่อยจะเบื่อไม่ยอมชี้อันที่ถูก แกล้งชี้ไปเรื่อย เราก็บอกว่า No,It’not a fan. It’s a mirror. ทำตามคำสั่ง แล้วก็เข้าใจคำสั่งง่ายๆ เช่น come on  come back  stop ที่แม่ชอบ Kiss me ให้ของก็จะบอกว่า thank you, first เค้าก็จะยกมือไว้ clap your hands  อีกเยอะเลย   ชอบฟังเพลงภาษาอังกฤษที่แม่เปิดให้ฟังทำตามเพลงเอง clap your hands   stamp  your feetเหมือนดูรู้เรื่องหัวเราะไปกับเค้า....แลดูมีความสุข คุ้มที่สุดกับการลงทุนและทุ่มเทหายเหนื่อย และก็มีกำลังใจ (ส่งกำลังนี้เผื่อแผ่ไปถึงบ้านอื่นด้วยนะคะ Keep walking)

มีอยู่วันหนึ่งสอน flash card ถือ Fork มาอ่านให้ฟังน้องธีร์ ชี้ไปที่เจ้า Frog ที่นอนอยู่ เรื่องนี้สอนให้เรารู้ว่าแม่ต้องทำการบ้านเรื่องการออกเสียงให้เคลียร์เพิ่มเติม

 

สรุป.....ได้ว่า

1. ใช้ความถี่ พูดซ้ำ ทุกวัน ยิ่งลูกเล็กเราต้องพูดซ้ำๆอยู่แล้ว
2. ออกเสียงให้เคลียร์ Pronunciation  ต้องฝึกฝนให้เป๊ะ
3. ไม่เครียด ไม่กดดันตัวเอง ทำแบบสนุกสนานเล่นไปกับลูก สอนแบบไม่ได้สอน

ทำไปเรื่อยๆแบบไม่หวังผล....ลืมๆมันไปซะ แต่เราแอบแฝงด้วยเป้าหมาย (5555)

      ด่านต่อไปคือ รอให้น้องธีร์พูดให้ได้ก่อน  หนทางอีกยาวไกลนักท้อเมื่อไรก็มีเพื่อนร่วมทาง

[คุณแม่ กับน้องธีร์]

ขอบคุณค้า.... MamaNoi&Porjaiกะคุณแม่น้องเนย

[แม่น้องเนย]

มาถูกทางแล้วจริงๆค่ะ คุณแม่น้องธีร์เข้าใจทุกอย่างและทำได้ดี

ทางนี้ยังอีกยาว มาเดินไปด้วยกันค่ะ

[MamaNoi&Porjai]

เรามีชีวิตเหมือนกันเลยค่ะ เชื่อว่าคุณแม่ต้องทำได้อยู่แล้วค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้สู้ค่ะ

[พ่อน้อง TJ]

เจ๋งมากครับ

[คุณแม่ กับน้องธีร์]

@ แม่น้องภัทร ขอบคุณค่ะแล้วก็ยินดีมากเลย เราจะเดินไปด้วยกันเนอะ

@ แม่น้องบุ๋น และคุณ Aksika ขอบคุณมาค่ะ สำหรับกำลังใจ.......

[Aksika Pussara]

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[แม่น้องบุ๋น]

สุดยอดเลยค่ะคุงแม่

 

[แม่น้องภัทร]

เข้ามาชื่นชมด้วยคนค่ะ จะเอาแนวทางไปใช้กับลูกบ้าง ตอนนี้ลูกชายก็ 1 ขวบ 2 เดือน ลูกเราอายุน่าจะใกล้เคียงกันนะคะ มีเหนื่อยบ้าง ท้อบ้าง เราก้าวไปด้วยกันนะคะ