..ลังเล...รีรอ อยู่นาน ว่าจะ 3 ภาษายังไงดีหนอ .. ในที่สุดก็ลงมือได้ซะทีค่ะ (ขอเล่ายาว .. ไว้เป็นบันทึกสำหรับตัวเองด้วยค่ะ)

[หม่าม๊าเฮงๆ]

อารัมภบทกันก่อน

เนื่องด้วยตัวแม่ เป็นเด็ก 2 ภาษาด้วยความบังเอิญ จริงๆน่าจะบอกว่าด้วยความรักชาติสุดๆ ของปะป๊า กะ หม่าม๊า ภาษาจีนมาก่อนเลยค่ะ ภาษาไทยงูๆปลาๆ ไปรู้เอาในโรงเรียน ตอนเป็นเด็กเล็กภาษาจีนคล่องปรื๊ดด เรียนโรงเรียนไทย (มีสอนจีนด้วยค่ะ) จนกระทั่ง ป. 2 มั้ง (อ่านในหนังสือ เค้าบอกเด็กๆจะรักภาษาของสังคม และเริ่มไม่ค่อยยอมพูดภาษาที่บ้านกันตอนประมาณ ป. 2 เลยเดาว่าตัวเองน่าจะเข้ากรณีนี้ด้วย)

 

ป. 2 เป็นต้นมา ก็เริ่มพูดกะที่บ้านเป็นภาษาไทยมากขึ้นๆ ภาษาจีนเอาไว้นินทาคนเฉยๆ ชั่วโมงภาษาจีนในโรงเรียนก็เรียนๆมันไป ใช้ความพยายามนิดหน่อยก็ยังสอบผ่านจนถึงได้คะแนนดี เข้ามหาลัยไปก็ใช้ภาษาจีนนี่แหละเป็นวิชาเลือก เป็นตัวดึงเกรด เลือกเรียน ตั้งแต่ Introduction to Chinese ไปเลย (ไม่น่าเชื่อ ความรู้ในเยาว์วัย ยังใช้ได้ดี เห็นคนอื่นเค้าท่องศัพท์กัน สงสารเลย)

 

งานแรกที่จบมาได้เป็นล่าม ภาษาจีน หุหุ แล้วก็ไปเป็นแอร์ ใช้ภาษาล้วนๆเลย ที่เรียนบริหารโฆษณามาเนี่ยก็มิได้ใช้แต่อย่างใด

เป็นแอร์ที่ได้ภาษาที่ 3 เลยไม่มี stand by ปีละ 2 เดือนให้ช้ำใจ และเป็นที่อิจฉาของเพื่อนๆ อิอิ 

 

ถามว่าได้ภาษาจีนจากที่บ้านล้วนๆเลยเหรอ ได้เรียนภาษาจีนไม๊ ก็เรียนนะ แต่ก็เหมือนเรียนภาษาอังกฤษนั่นแหละ ที่บอกว่าคนไทยเรียนมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยจนจบมหาลัย แต่พูดกันไม่เห็นจะได้ ไม่เข้าใจอีกต่างหาก ภาษาจีนของเมก็แบบนี้เลย รู้ว่าที่ได้หน่ะได้มาจากที่บ้านสมัยเด็กๆทั้งน๊านน

 

ชีวิตเป็นแอร์หลายสายการบิน บินหลายประเทศค่ะ ที่ไปบ่อยสุดๆน่าจะเป็น ญี่ปุ่น กะ อิตตาลี่ ด้วยความไม่รักดีค่ะ พูดสองภาษานี้ได้น้อยมากๆ ใช้แต่ยามจำเป็น พร้อมจะลืมทุกเมื่อ (ที่พิมพ์อยู่นี่ก็รู้สึกว่าลืมไปหมดแล้ว) รู้ซึ้งค่ะ ว่าถ้าไม่ได้ภาษาจีนมาแต่อ้อนแต่ออก ก็คงเรียนไม่ได้ ไม่รักดีเลยจริงๆ

 

เล่ามายาว ไม่ได้จะบอกว่าเก่งภาษาจีน แต่จะบอกว่ามันลืมไม่ได้ grammar ก็ไม่รู้อีกต่างหาก แต่ใช้เป็น ละก็อ่านเขียนได้น้อยนิด ใช้ทำงานมาตลอดแบบมั่วๆ เนียนๆ ก็สำเนียงมันได้นี่นา ศัพท์เทคนิค ศัพท์เฉพาะนี่ไม่รู้หรอก 

 

ภาษาอังกฤษขอข้ามไม่พูดถึง เรียนแทบตายกว่าจะเป็นก็โน่น ไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนอยู่ปีนึง ไม่งั้นจะได้ไม๊เนี่ย

 

ตัดฉากจากอารัมภบทเข้ามาที่ลูกเลยดีกว่า (ท่าจะยาวจริง ... )

 

โดดเดี่ยวมากๆ แต่งงานมาอยู่บ้านสามีซึ่งไม่มีใครเข้าใจภาษาจีนเลย แต่ว่า..ความตั้งใจก็คือ ชั้นพูดได้ 3 ภาษา ลูกต้องได้อย่างน้อย 3 สิ แล้วค่อยไปต่อยอดเอาเองข้างหน้านะ ถ้าต่อยอดไม่ได้เหมือนเราก็ยังได้ 3 นะ ช่วงแรกๆหลุดตลอด พอพ่อแม่เรา (อากงอาม่า) มาเยี่ยมลูกหรือตอนกลับไปเยี่ยมเค้าที่บ้าน ก็จะพูดกะลูกเป็นภาษาจีน เพราะบ้านโน้นซาว์ดแทรกกันตลอด พอกลับมาอยู่บ้านสามีไม่กี่วัน กลายเป็นภาษาไทยไปอีกละ

 

ตอนลูกสองเดือน ไปใช้ชีวิตตลอนๆอยู่ญี่ปุ่นซะเดือนกว่าๆ ก็พูดแต่ภาษาไทยกะลูกเพราะอยู่กะคนไทยที่ไม่สนิดละก็คุณสามี จะลงภาษาอื่นก็ยังเขินๆอยู่ (เขินลูกด้วย ยังไม่สนิดกะลูกเหมือนกันตอนนั้น)

 

มาได้เริ่มภาษาจีนเอาจริงจังก็เดือนที่ 4 ตัวแม่เองก็เคาะสนิมอย่างแรง แอบอิจฉาหลานที่อยู่บ้านโน้น(บ้านอากง อาม่า) โดน soundtrack แบบปรมาจารกระหน่ำตลอดวัน เผลอๆจะรู้ศัพท์มากกว่าเราซะอีกแล้วเนี่ย พูดภาษาจีนกะลูกไปก็รู้สึกแปลกๆไป ก็พูดมันอยู่คนเดียวนี่นา ไม่มีใครเข้าใจกะเราด้วยเล๊ยย พูดผิดพูดถูกไปเรื่อยเปื่อย แถมบางทียังรู้สึกว่าคนรอบข้างเข้าไม่ถีง ชั้นทำอะไรอยู่คนเดียวเนี่ยย โดดเดี่ยวชมัด (ขอให้ทุกคนผ่านช่วงเวลานี้ไปให้ได้นะคะ) แต่พอถึงจุดนึง เราจะชินค่ะ กลายเป็นเรื่องธรรมดาไป ว่าหันไปเจอลูก ภาษาก็จะเปลี่ยนไปเอง อืมม.. ไม่ยากแล้วค่ะ ภาษาจีน ได้แล้ว ..

 

เพิ่มภาษาที่ 3 ยังไงดี เริ่มยังไง ตรงไหน

 

ภาษาจีนอยู่ตัวละ อีแม่ก็เริ่มหมกมุ่นใหม่ ภาษาอังกฤษหล่ะ ยังไงดี หนังสือคุณบิ๊กก็อ่านไปละทั้ง 2 เล่ม เวป 2pasa ก็เข้ามาละ มาแอบอ่านโน่นนี่ หลายเดือนผ่านไป ยังเริ่มไม่ได้ ทดลองไปเรื่อย

 

แรกสุดเลยค่ะ เอาหนังสือคุณบิ๊ก 2 เล่ม ส่งให้คุณสามีเลยค่ะ (ตอนนั้นเล่มที่ 3 ยังไม่ออก) แล้วก็รอ รอ รอ เริ่มไม่ได้ซะที สามีประมาณว่านานๆได้อยู่กะลูกที อยากคุยภาษาไทย อืม..วันเวลาผ่านไปเรื่อยๆ

 

ลูกเรียน baby genious อยู่ เรียนมาตั้งแต่ 6 เดือน อาทิตย์นึงได้ไปซัก 3 ครั้ง ครั้งละชั่วโมงนึง เรื่มจากตรงนี้ค่ะ ชั่วโมงนั้นก็เป็นชั่วโมงอังกฤษของเค้า เราเองก็เป็นเวอร์ชั่นพูดกะเค้าเป็นภาษาอังกฤษด้วย แต่คิดออกมา อาทิตย์ละ 3 ชั่วโมง เดือนละ 12 ชั่วโมงเองนะ แย่จัง ไม่พอแน่ๆ แย่แล้วๆลูกโตขึ้นทุกวันเลย

 

++โปรดติดตามตอนต่อไป++

ความเดืมจากตอนที่แล้วกว่าจะมาต่อได้ก็ 1 ปีพอดิบพอดีเลย บังเอิญจริงๆ (เหลวไหลจริงๆต่างหาก)

ต่อกันเลยดีกว่า

 

หาแรงบัลดาลใจต่อค่ะ ไปเข้าเวริ์คช๊อปคุณบิ๊ก ตอนนั้นลูกได้ 1 ขวบ 3 เดือน

กลับมาก็ยังอึ้ง ทดลองไปเรื่อยๆค่ะ คุยภาษาอังกฤษเฉพาะตอนอยู่ในห้อง เฉพาะตอนอยู่ในบ้าน เฉพาะตอนกลางคืนก่อนนอน

เรื่อยเปื่อยค่ะ ไม่ค่อยได้ผลค่ะ ปัญหาอยู่ที่ตัวแม่ เปลี่ยเวอร์ชั่นไม่ทัน งง

ทำไงต่อดีว๊า... เข้ามาดูๆอ่านๆในเวปก็แล้ว ยังไม่ได้คำตอบ เลยมาตั้งกระทู้ถามซะเลย

ได้ผลค่ะ มีตำตอบที่รอคอย คำตอบที่ฟังแล้วมันคลิ๊ค มันมีความหวัง แบบว่าโลกสดใสขึ้นมาทันที

ขอตั้งท่าซัก 2 วัน ก่อนลุย วันละภาษา อังกฤษวันนึง ภาษาจีนวันนึง ได้ครอบคลุม ทุกกิจวรรตตั้งแต่ตื่นยันเข้านอน

  

**วันแรกค่ะ**เฮงๆ 1 ขวบ 4 เดือน

ตื่นเช้ามาบนที่นอนกัน 2 คนแม่ลูก เราทักลูกว่า Good Morning ลูกตอบว่า Good Morning พร้อมทั้งยิ้มให้แบบหวานสุดๆ โอ้...ช่างเป็นการเริ่มต้นที่ดีอะไรเช่นนี้ พอดีวันนี้มีธุระต้องออกไปข้างนอกกัน ขึ้นรถมาก็ตายหล่ะหว่า มีแต่เพลงภาษาจีนอยู่บนรถ(เพลงสำหรับเด็กหน่ะค่ะ) ว่าแล้วก็เปิดวิทยุเลย ช่องอะไรก็ได้ ขอภาษาอังกฤษ ตั้งใจแล้ว วันนี้เป็นวันภาษาอังกฤษ นั่งรถไป แม่ก็ฟุดฟิตฟอไฟไปเรื่อยเลยค่ะ รู้สึกว่าตัวเองพูดน้อยลงกว่าเวอร์ชั่นจีน (ก็มันยังไม่คุ้นนี่นา) ตัวลูกเองขนาดว่าได้ไปเข้าคลาสภาษาอังกฤษบ่อยๆ เค้าก็รู้เรื่องนะ แต่พอนั่งๆรถไป ลูกเรื่มเหม่อลอย ลูกไม่สบตา ลูกเซื่องซึม หัวใจน้อยๆ คงกำลังสับสน หม่าม๊าที่เฮงๆรักที่สุดเปลี่ยนไป เฮงๆจะทำยังไงดีหนอ

พอตกเย็น คุณลูกก็เริ่มอาละวาด ก็มันไม่ได้ดังใจ มันไม่ใช่แบบนี้ที่คุ้นเคย พอเรื่มทะเลาะกันอีรุงตุงนัง แม่ก็เปลี่นเวอร์ชั่นกลับมาช้งเช้งโล้งเล้งภาษาจีนกะลูก คิดทะเลาะกะลูกเป็นภาษาอังกฤษไม่ทัน เอาเป็นว่า จบวันแรกไปเท่านี้ วันต่อๆไปก็น่าจะดีขึ้นเอง 

 

The End

 

 

ไว้จะมาเล่าให้ฟังอีกค่ะ

ตอนนี้เฮงๆ 2 ขวบเต็ม

พูดได้เจี้อยแจ้วทั้ง 3 ภาษาแล้วค่ะ  

 

 

 

[แม่ฮิโระจัง]

ฮือๆๆ คุณเม แอบลบเม้นเรา ตามมาเม้นอีกรอบ ไม่รู้จะโดนลบอีกรึเปล่า 5555

ยินดีด้วยนา น้องเฮงๆสามภาษาแล้ว ฮิโระตอนนี้ก็เข้าใจทั้งสามภาษาแต่ ดูเหมือนจะย้ำอยู่กับที่ยังไงไม่รู้ สงสัยคุณแม่ต้องฮึดเพิ่มคลังคำศัพท์ใหม่ๆกะลูกบ่อยๆ ได้อ่านบล็อคคุณเม ช่วยเป็นแรงกระตุ้นได้ดีเลยค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาแชร์ประสบการณ์นะค่ะ

ปล. จิ๊บค่ะ :)

[แม่กุ้งกะข้าวกล้อง]

เก่งมาก ๆค่ะ ทั้งคุณแม่คุณลูกเลยค่ะ อยากสอนภาษาที่สามให้ข้าวกล้อง แต่แม่ไม่มีความสามารถเลยอ่ะค่ะ เลยไม่รู้จะสอนภาษาอะไรดี เฮ้อ

[ริวโค]

น้องเก่งจังค่ะ พูดได้ 3 ภาษาแล้ว รออ่านภาคต่อไปนะค่ะ สนุกดี อ่านเพลินเลย

[Ju (Jui Jui's mommy)]

เก่งมากๆ เลยค่ะ หน้าที่ภาษาจีนเรายกให้อาม่า เพราะไม่ไหวจริงๆ ตอนนี้ลูกมาสอนแม่แทนแล้ว :)

[กาหนาฉ่าย]

ว้าวววว  จบแล้วเหรอ  กำลังลุ้นอยุ่นะ  น้องเม

 

แวะมาเขียนเล่าอีกนะ  รออ่านจ้ะ 

 

ว่าแต่เฮงๆ  โตขึ้นเยอะทีเดียว  ซนขนาดเลยหล่ะสิ   เมเองก็ทุ้มเทตั้งใจมาก  (อย่าคิดพึงสามีเลยจ้ะ เป็นกันทุกบ้าน หือ หือ หือ)  เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ

 

 

 

[ผิวพรรณ]

ว้า ไม่น่าจบเลย

[แม่น้องโบอิ้ง]

พี่เมอย่าเครียดนะ อ้อว่าพี่เมทำได้อ่ะ แต่ทำไมพี่เมลองใช้จีนช่วงเช้า ช่วงเป็นลองเป็นeng เอาแบบต้องฝืนตัวเอง เป็นเพลงไปเฮงๆๆ ฟังeng ฟังบ่อยๆๆ น่าจะดีนะ

[พ่อพี่เน็กซ์ กะน้องเนม]

เขียนบล็อคสนุกดีครับ รอติดตามตอนต่อไปเช่นกัน

[ปาจรียา(แม่ป้อของอิง+หมิง+หลง)]

คุณเมเยี่ยมเลยค่ะ เอาภาษาจีนก่อนเลยแสดงว่าถนัดภาษาจีนจริงๆ..อันนี้เห็นด้วยอย่างแรงค่ะว่าที่ได้เนี่ยเพราะว่าที่บ้านจริงๆ เพราะป้อได้แต้จิ๋วก็เพราะที่บ้านบังคับนี่แหล่ะค่ะ(ด้วยความรักชาติสุดๆเหมือนกันเลย)..ซึ่งตอนนี้ก็เผื่อแผ่ไปถึงรุ่นหลานด้วย แต่หลังจากร่ำเรียนมา อังกฤษแลจะได้เรื่องกว่าและถนัดกว่าก็เลยเริ่มที่อังกฤษหล่ะค่ะ ช่วงนี้ก็พยามเพิ่มคำศัพท์จีนกลางให้คนโต ส่วนคนเล็กยังไม่ได้เริ่มเป็นรูปเป็นร่างเท่าไหร่ เพราะมัวแต่เร่งแต้จิ๋วเอาใจเหล่าม่าหน่ะค่ะ สู้ๆนะค่ะ..มาสร้างเด็กน้อยสาม/สี่ภาษาด้วยกันค่ะ...ฟังดูโลภมากจัง...อิอิ