ความรู้สึกของคนเป็นแม่(ที่กำลังจะลาออกจากงาน)

[amm]

วันนี้เป็นวันที่ตัดสินใจจะลาออกจากงานเพื่อมาเลี้ยงลูก บอกตรงๆค่ะว่ามีหลากหลายความรู้สึกมากในตอนนี้ ทั้งๆที่ยังอยากทำงานที่ทำอยู่ อยากมีสังคม อยากมีเพื่อนๆไว้เฮฮา อยากมีเวลาไปเดิน shopping อยากแอบแว่บหนีงานไปเดินเที่ยว อยากทำอะไรที่อยากทำอีกเยอะแยะมากมาย แต่ทุกอย่างก็จบลงตรงคำว่า อยากเลี้ยงเจ้าตัวน้อยๆของม่าม้าให้ดีที่สุดเท่าที่คนเป็นแม่คนนี้จะทำได้

หากในวันนี้ไม่คิดลาออกจากงาน คงจะต้องมานั่งเสียใจทีหลังแน่ เนื่องจากเราไม่สามารถย้อนวันและเวลากลับไปเพื่อเลี้ยงลูกได้ ลูกที่แสนน่ารักโตขึ้นทุกวันจนม่าม้าหลงรักแทบโงหัวไม่ขึ้น บางครั้งปะป๋ายังแอบน้อยใจเพราะม่าม้ามัวแต่ดูแลจนลืมปะป๋าไปเลย อิอิ แต่นั่นแหล่ะน้า คนเป็นแม่ อุ้มท้องมาตั้งเกือบเก้าเดือน เฝ้าทะนุถนอม ดูแลหนูมาตลอดตั้งแต่ในครรภ์ ก็ต้องรักและเป็นห่วงมาก

เงินทองเป็นของนอกกายจริงๆค่ะ ไม่มีวันนี้เรายังสามารถหาใหม่ได้ เปลี่ยนงานใหม่ได้เรื่อยๆ ตราบเท่าที่เรายังมีแรงอยู่ แต่ลูก หากลูกขาดเรา เราไม่สามารถที่จะย้อนเวลากลับไปเพื่อเติมเต็มชีวิตของเขา เวลาผ่านไปแล้วผ่านเลยไม่สามารถย้อนกลับได้จริงๆ อันนี้ขอย้ำเยอะๆเลยค่ะ เพราะวัยเด็กนี่แหล่ะเป็นวัยที่กำลังเรียนรู้ หากลูกได้เรียนรู้สิ่งดีๆจากพ่อแม่เขาก็จะโตมาเป็นคนดีในแบบที่เราต้องการและเขาก็อยากเป็น สิ่งสำคัญในวัยนี้คือความรัก ความอบอุ่น จากพ่อแม่ รวมถึงกำลังใจจากพ่อแม่เป็นสิ่งสำคัญมากค่ะ

[Anfield's mommy]

อีกหนึ่งกำลังใจจาก full time mom หมาดค่ะ^^
แต่ขอแอบบอกว่าเหนื่อยกว่าไปทำงานอีก อิอิ แต่ถึงเหนื่อยแต่ก็เป็นความเหนื่อยที่มีความสุข ได้เล่นกับเค้า เฝ้าดูเค้าเติบโตขึ้นในทุกๆวันค่ะ^^

[สมาพร โมลี(แม่น้องอะตอม)]

อยากทำแบบนั้นได้บ้างจัง...แต่เงื่อนไขแต่ละครอบครัวไม่เหมือนกัน แต่ก็พยายามใช้เวลาที่มีอยู่ให้ได้ประโยชน์สูงสุด

[เด็กหญิงอิ่มไอบุญ]

ทีแรกลาออกเพราะพี่เลี้ยงที่ช่วยดูน้องตั้งแต่เด็กเค้าไม่สามารถมาต่างประเทศด้วยได้ เวลาตอนเช้าพาลูกไปเดินเล่นเห็นคนเริ่มออกไปทำงานกันรู้สึกแว๊บๆใจหายเหมือนกันค่ะ ที่ความสุขด้านการทำงานเราจะหายไป แต่ ณ เวลานี้กลับกลายเป็นดีใจที่ได้ออกมาเลี้ยงลูกเองค่ะ นอกจากนี้ยัง(คิด)จะลองทำโฮมสคูลเองด้วย เพราะเนื่องจากว่าเราต้องเดินทางไปกลับไทยและจีนเป็นประจำค่ะ มาช่วยกันทำเด็กเรียนรู้สิ่งดีดีเพื่อให้เค้าเป็นผู้ใหญ่ที่ดีในสังคมไทยด้วยกันนะคะ

[Daddyปันดี]

ลูกสำคัญที่สุดครับ ผมเลิกให้แฟนผมทำงานตั้งแต่วันที่เริ่มผลิตลูกแล้วครับ ถึงแม้ผมจะไม่ได้มีเงินสดเก็บเป็นล้าน ไม่ได้มีทรัพย์สินเงินทอง แต่ก็เชื่อว่าเด็กต้องการความรักและความอบอุ่นที่สุดครับ

[แม่น้ำมนต์]

อยากทำแบบนี้บ้างจังดีใจกับน้องที่จะมีคุณแม่คอยดูแลตลอดเป็นเด้กที่โชคดีมากค่ะ ส่วนตัวเองผ่านมาสามปีแล้วยังคงต้องทำงานต่อไปด้วยเหตุผลมากมาย เฮ้ออยากลาออกบ้างจังงง

[Praewa's mom]

มาให้กำลังใจด้วยคนค่ะ ถ้าไม่ติดปัญหาอะไร การได้ใช้เวลากับลูกก็ทำให้สุขสุดๆเลยค่ะ

[ชุติอร วณิชชาธรรมกุล]

อยากทำแบบนี้ด้วยคนค่ะ แต่หลายคนแนะนำว่าอย่าเพิ่ง เห้อ ยังไงก็สู้ๆนะคะ

[ice_ka]

สู้สู้ค่ะเพื่อลูกที่รักของเราค่ะ

[แม่น้องกุน & น้องญาญ่า รักในหลวง]

เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ต่อไปคะ

[Superjean]

เหมือนกันเลยคะคือลาออกจากงานได้ประมาณ เดือนกว่า ๆ แล้วคะ แต่ก็ยังทำงานเล็ก ๆ อยู่ แต่ว่ากำลังว่าจะเลิกทำเพราะไม่มีเวลาให้ลูกเหมือนเดิม ก็คิดเหมือนกับคุณแม่ที่กำลังจะลาออกจากงาน มันสองจิตสองใจคะ จากที่เคยมีสังคม มีงานทำ มีเงินใช้เป็นของตัวเอง คิดมากคะ แต่พอลาออกมาแล้วบอกได้เลยว่าคุ้มมาก ๆ ได้เห็นพัฒนาการของลูก ได้ทำอะไร ๆ เพื่อลูกมันรู้สึกภูมิใจคะ แล้วอีกเรื่องคือ ดาเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ด้วย ไม่ต้องไปนั่งปั๊มนมที่ทำงานได้เหนื่อย ให้หัวหน้าต่อว่าอีกต่อไป มีความสุขมากคะ ที่ออกจากงานมาเลี้ยงลูก ลูกเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดคะ คุณแอม คิดถูกต้องแล้วคะ ไม่ต้องไปเสียดายงาน เสียดายเงิน สิ่งที่มีค่ามากที่สุดคือ ลูกคะ ตอนนี้ลูกกำลังเป็นโอกาสทองของเค้าคือ 3 ขวบปีแรกคะ เพราะบอกได้เลยคะ ที่ดาตัดสินใจลาออกมามันคุ้มค่ามาก ๆ คะ ลูกพัฒนาทุกด้านคะ และเราเป็นแม่คือครูคนแรกของลูก และครูคนแรกของลูกอย่างเราจะไม่สอนสิ่งดี ๆ ให้ลูกหรือจริงไหมคะ