สวัสดีคะ คุณโมโมนะ ซาโต  เรื่องการสอนสามภาษา หรือพูดสามภาษาคงไม่เป็นปัญหาหรือสาเหตุให้เด็กโดนแกล้งนะคะ   แต่ถ้าเด็กจะโดนแกล้งก็อาจจะมาจากว่าเราเป็นต่างชาติ ไม่รู้เหมือนกันเห็นในทีวี และอ่านจากข่าวหรือหนังสือพิมพ์เด็กที่เป็นลูกครึ่งมักโดนแกล้ง  ดังนั้นเราจึงต้องสร้างภูมิคุ้มกันให้ลูก โดยให้ลูกรู้จักการอยู่ร่วมกันกับผู้อื่นโดยใช้สถานะการจริงก่อนที่ลูกจะเข้าโรงเรียน  เราจะได้ดูว่าเวลาเขาอยู่ร่วมกับคนอื่นเขาเป็นยังไง   แถวที่อ้อมอยู่ใกล้ใกล้อำเภอจะมีศูนย์เด็กเล่นคะ  รับตั้งแต่เด็กแรกเกิดจนอายุประมาณสามขวบ  เท่าที่ทราบอำเภอส่วนใหญ่ก้จะมีสถานที่แบบนี้คะ  ตั้งแต่ไทคิอายุได้แปดเดือน  ก็พาเขาไปอาทิตย์ละสองสามวันคะ  คือเพิ่งรู้ว่ามีสถานที่แบบนี้ตอนไทคิอายุแปดเดือน  เด็กก็จะเล่นกันแย่งของเล่นกันบ้าง  เป็นการเรียนรู้ไปในตัวคะ  ความคิดส่วนตัวคือว่า ถ้าลูกไม่มีเพื่อนเล่นเลยเขาก็จะไม่คุ้นกับการอยู่ร่วมกับผู้อื่น  พอถึงเวลาไปโรงเรียนจริงจริงก็อาจปรับตัวไม่ถูก   เพราะมีอะไรหลายหลายอย่างที่เราไม่เหมือนคนญี่ปุ่น และยิ่งไปกว่านั้นเรายังสอนสามภาษาให้ลูกด้วย  และคนญี่ปุ่นก้ไม่ได้อ้าแขนตอนรับคนต่างชาติเหมือนกันที่ประเทศไทยเป็น ตัวอ้อมเองก็กังวลเรืองการแกล้งกันอยู่เหมือนกัน  แต่ตอนนี้ไทคิไม่มีปัญหาอะไรที่โรงเรียน แต่ก็ต้องคอยดูกันต่อไปคะ  สิ่งสำคัญคือเราต้องให้เขารู้จักอยู่ร่วมกันกับผู้อืนและคอยดูว่าเขาจะแก้ปัญหาอย่างไรเมือเกิดปัญหาขึ้น ก่อนอื่นต้องให้เขาหัดแก้ปัญหาด้วยตนเองก่อน เราอย่าเพิ่งเข้ไปยุ่งหรื่อห้ามทันที หัดให้เขาคิดเอง  เพราะถ้าเราเข้าปช่วยทุกครั้ง  เมือเขาไปโรงเรียนเขาจะแก้ปัญหาไม่เป็น เพราะแม่แก้ให้ทุกครั้ง แต่ถ้าเราเห็นเขากำลังจะทำเกินกว่าเหตุ อย่างเช่นเด็ก แย่งของกัน แล้วเรื่มจะดีกัน เริ่มมีฝ่ายใดลงไม้ลงมือเมือไหร่เราค่อยเข้าไปห้ามและอธิบายให้ฟัง  ไม่รู้จะช่วยอะไรได้บ้างไหมคะ  ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ