พี่อยากให้หนิงลองทำอย่างที่พี่เขียนในบล็อก "ใครไม่เก่งภาษาอังกฤษยกมือขึ้น" เพราะพี่เชื่อว่าภาษาเราจะดีขึ้นถ้าเราฟังมาก ๆ ตอนนี้พี่ก็ยังฟังอยู่ ฟังซ้ำ ๆ ไปกับลูก บางทีพี่ขับรถคนเดียวพี่ก็เปิดฟังค่ะ ฟังแล้วอย่าลืมพูดตามด้วยนะคะ

แรก ๆ สามีพี่ก็หงุดหงิดเวลาพี่ขอใหเค้าพูด Eng กับลูก คือเค้าเป็นคนเก่ง Eng มาก พี่เลยเป็นประะเภท กระตุ้นให้เค้าพูดกับลูก เ้ค้าไม่อย่ากให้พี่บังคับให้เค้าพูด เค้าาพูดว่าถ้าอยากทำเค้าจะทำเอง พี่เลยโมโห ตอนนั้นคิดในใจเลยนะ เรื่องของเธอ เธอไม่ทำชั้นอีแม่โง่ ๆ นี่แหละจะลุยเอง (คือตอนนั้นพี่โกรธมากจริง ๆ แต่ไม่กล้าพูดออกเสียงให้เค้าได้ยินนะ เกรงว่าจะไม่มีโอกาสมานั่งสอนลูกต่อไป 555) แล้วพี่ก็ไม่เคยบอกให้เค้าพูด Eng กับลูกอีักเลยนะคะ พี่ก้มหน้าก้มตาทำตามเจตนารมย์ของพี่อย่างบ้าคลั่ง โชคดีที่เราขับรถคนละคัน พี่มีหน้าที่ดูแลลูกทุกอย่าง (แบบสิทธิ์ขาด 555) เพราะเค้าต้องออกจากบ้าน 7 โมงเช้ากลับประมาณ 6 โมงเย็น พี่จะใช้วิธีใด ๆ ก็ได้ไม่มีใครมาขัดคอค่ะ พี่เลยมีแต่สื่อการสอนลูก MP3 Eng อย่างเดียวในรถ เรื่องการโหลด หรือหาข้อมูลใด ๆ อย่าไปใช้เค้าเชียวนะคะ เพราะเค้าทำงานเยอะมาก ถ้าไปให้เค้าช่วยเค้าคงไม่ทำ เผลอ ๆ ทำให้เราหงุดหงิด รำคาญใจอีก พี่เลยทำเองมันทุกอย่างค่ะ แต่เค้าไม่เคยว่าเรื่องที่พี่เอาการ์ตูนต่าง ๆ หรือซื้ออะไร ๆ มาใช้กับลูกนะคะ เค้าก็ชอบทุกเื่รื่องที่พี่ให้ลูกดู และถ้ามีเวลาเค้าก็ดูด้วย และก็ชมว่า ดีอย่างงั้นดีอย่างงี้ เค้าเริ่มพูดกับลูกมากขึ้นหลังจากเข้า workshop ของคุณบิ๊กค่ะ แต่ก็ไม่มากเท่าที่พี่พอใจนะคะ แต่พี่ก็ไม่คะยั้นคะยอให้เค้าพูด หลัง ๆ ลูกพูดได้เยอะขึ้น พ่อเลยเครื่องร้อนขึ้นค่ะ เพราะมีคนชื่นชมเมื่อพบเห็น อีพ่อมันทำเป็นหน้าบาน (น่าหมั่นไส้มาก) ที่พูดมายาวทั้งหมดนี้เพื่อให้หนิงตัดใจเค้าไม่อยากทำก็อย่าไปบังคับเค้า เพราะเราจะหงุดหงิดโกรธเค้าไปซะ เอาเวลาและแรงต้านของเค้ามาเป็นแรงกระตุ้นเราดีกว่า ถ้าเราทำได้เค้าจะภูมิใจในตัวเราค่ะ

ถ้าเป็นไปได้พยายามหาเวลาอยู่กับลูกให้มากขึ้น อย่างวันหยุดจะเป็นวันที่มีคุณภาพในการสอน Eng ของเราค่ะ ถ้าให้ลูกไปเรียนพิเศษทั้งวันก็หมดไปเลยนะคะ ไม่เป็นไรใกล้ปิดเทอมแล้วก็เป็นช่วงเวลาสำคัญสำหรับเราเหมือนกันค่ะ ทำให้เต็มที่นะคะ แล้วคุยกันใหม่ค่ะ

เมื่อเช้าก็นึกถึงหนิงขึ้นมาเหมือนกันว่าจะเขียนมาทักทายจ้ะ
ช่วงนี้ลี่ก็ยุ่งๆเรื่องงานน่ะหนิง ดีใจที่หนิงแวะมาทักจ้ะ

มีมี่กะแม่มีมี่สบายดีจ้ะ แม่หนิง กะ น้องฮังต้ง + น้องกิมซังสบายดีเช่นกันน่ะจ้ะ

หนิงเอ้ย เป็นไงบ้างจ้ะ กิ้มไม่เข้าบ้านเหงาละสิ หุหุ
หลานๆสบายดีน่ะ

เมื่อกี้นั่งดูคลิปที่หนิงส่งมาให้ อืม เด็กอารายแสบชะมัดเลย ตลกดี 555

หนิง ...เกือบมีข่าวร้ายมาบอกหนิง เมื่อวานลุ้นอยู่ว่า ทริปอาป๊าจะชนทริปอัมพวา....โชคดีทัวร์ไม่ว่างวันที่ 10 มีวันที่ 14 ตค กิ้มล่ะลุ้นแทบแย่ จะบอกเพื่อนยังไงดีหว่า โดนยำเละแน่เลย....แต่ก็เชือดเฉือนวันกันหน่อยนึง โชคดีไป....ตกลงไม่ ปป คอมเฟริมไปตามนั้นน๊ะจ๊ะ

หนิงไปหนายเนี่ย ไม่เห็นมาเม้าท์เค๊าเลย T.T

ทั้งแม่และลูกสบายดีจ้ะ คิดถึงหนิงเหมือนกันช่วงนี้ไม่ค่อยแวะเข้ามาในบ้านนี้เลย อ่ะ
แหมๆๆ อย่าเพิ่งน้อยใจเค้านะตัวเอง ที่ทักมาแล้วไม่ตอบไม่ใช่ว่าไม่อยากทักน่ะ แต่พอไม่อยู่โต๊ะ แล้วมาเปิดอีกที หนิงก็หนีไปแล้วอ่ะ อย่างอนเค้านา

เรื่องเที่ยวหรอ พอดีที่บ้านจะไปหัวหินช่วงปิยะจ้า ไว้จะเที่ยวเผื่อนา อิอิ ไว้โอกาสหน้าจะมาชวนไปด้วยกันนะ งวดนี้ที่บ้านจอง รร. ไปแล้วอ่ะจ้ะ ว่าแต่หนิงกะกิ้มไปอัมพวา อาทิตย์นี้แล้วใช่ป่ะ เตรียมพร้อมยังค่ะ

อ้อ แวะไปดูคลิปมาแล้วแต่ยังไม่สะใจ ไว้ไปดูใหม่อีกทีจ้ะ กิมซังเก่งน๊อะ พูดปร๋อเลย อิจฉาจัง มีมี่ยังไม่เก่งเท่านี้เลยอ่ะ
เยี่ยมมากก ส่วนหนิง เสียงเพราะดีล่ะ ท่าทางใจเย็นน่ะ พูดชัดด้วย ลี่แนะนำให้หนิงเข้า freedic ฟังคำศัพท์บ่อยๆน่ะ จะได้พูดเคลียร์ ออกเสียงชัดมากขึ้นจ้ะ

อ้อ สอนแอดวานซ์ คำศัพท์อาชีพแล้วหรอ สุดยอดเลยอ่ะหนิง
กิมซังเก่งมากรู้หลายคำแล้วน่ะ หนิงขยันมากเลยอ่ะ ชื่นชมจิงๆ

ยาโยก็เริ่มเป้นหวัดเล็กน้อยถึงปานกลางเหมือนกันจ๊ะ ไม่มีใครได้เปรียบเสียเปรียบ ถ้าเจอกันก็คงเท่าทุน อิอิ หวัดทั้งคู่
...เรื่องไปปักกิ่งหน่ะ ก็แพลนๆไว้ทั้งแต่ปีใหม่ที่แล้วล่ะ แต่ว่างไม่ตรงกัน พวกเจ๊ๆ กับเด็กๆ ไม่ปิดเทอม....คราวนี้อากงเลยรีบติดต่อทัวร์เลย วันนั้นได้ยินว่าคร่าวๆวันที่ 10 อ่ะ ใจตุ่บๆเลย นอนไม่หลับ กลัวโดนเพื่อนหนิงถล่มแน่...โชคดีจริงๆ เลื่อนไป 14 เฮ้อ....เที่ยวก็คงช่วงนี้มั๊ง ..จริงๆเหมือนจะสบายๆ แต่ก็มีเครียดๆเรื่องงานเมหือนกันน๊ะ แต่เหมือนประชดงัย..เครียดนัก ไปเที่ยวซะเลย อะไรประมาณนั้น กลับมาจากเที่ยวก็ค่อยมาเครียดต่อ 555..
......เรื่องนัดเจอลี่อ่ะ มันยากตรงต้องเป็น ส-อา อ่ะดิ.. จริงๆ กิ้มก็พอมีเวลาไปโน่นนี่ได้น๊ะ แต่จะให้นัดล่วงหน้า มันไงๆไม่รู้ เลยไม่ตรงกันซะที เป็นพวกประเภท เออ วันนี้ว่าง หาที่ไป ประมาณนั้นอ่ะหนิง เลยยังไม่กล้านัดล่วงหน้า....กรอปกับช่วงนี้ งานเครียดๆอ่ะ เลยรอลุ้นงานเหนื่อยเลย

เรื่องคลิปกิมซัง ก็โอน๊ะหนิง...กิมซังก็ตอบรับดี หนิงก็พูดโอเคน๊ะ ไม่เห็นติดขัดไรเลยนี่.....แต่กิ้มว่า ลองเสริม ตอนกิมซังตอบถูก ก็ชมทุกคำเลยดีมั๊ย หรือ แกล้งสนุกๆ เล่นๆ ไปด้วย เช่น good job, good girl, well done, yeah, clap hand to yourself, give me five, i give u a big hand ลองๆ สลับๆกันไป เค๊าจะได้ไม่เบื่อ เหมือนเล่นๆ กันเค๊าไปด้วยอ่ะ ลองดูน๊ะ
...ถ้ามีคลิปอีกก็ส่งมาให้ดูได้เลยเด้อ จะรอชมจร้า...บ้าย บาย

ว้าววววว เยี่ยมมากๆๆๆๆ น้าบอมบ์ตบมือให้ดังๆ เก่งมากๆเลยค่า
หนิงเริ่มสอนน้องแค่สองเดือนเองเหรอ แต่คิมซังโต้ตอบได้ดีมากเลย แล้วก่อนหน้านี้พูดไทยกะน้องเหรอคะ เอ แล้วแฟลชการ์ดทำเองหรือซื้อ อย่างนี้หม่าม้าหนิงกำลังใจมาเพียบเลย :)
บอมบ์คงต้องขอคำแนะนำบ้างแล้วจ้า อยากพิมพ์ยาวกว่านี้ แต่โบนัสตื่นแว้ววววว เด๋วมาใหม่

ไปปักกิ่ง 5วัน4คืน วันที่14-18 จ่ะ ..ประมาณเท่าทริปเซี่ยงไฮ้จ๊ะ... ช่ายๆ อากงเหมาะกรุ๊ปจ้า รวมผู้ใหญ่7เด็ก6 จ่ะ แต่เด็กที่ว่าก็โตหมดแล้วถูกคิดราคาเท่าผู้ใหญ่หมดแล้ว เค๊าคิดเด็กแค่ 3 คน ...หนิงพอจำน้องเดียร์ ลูกคนโตของเจ๊ฮ้งที่อยู่ ขก ได้มั๊ย(เคยเห็นอ่ะป่าว จำได้ว่าเคยอ่ะ) โตเป็นสาวแล้ว ตอนนี้สูงกว่ากิ้มแล้วจร้า

..เรื่องคลิปยาโย หม่าม๊ายังขี้เกียจอยุ่เลย ไม่ได้จังหวะเก็บภาพเล้ย 55+

อ่ะแหม ก็มันไม่มีอะไรให้ตินี่นา แต่บอมบ์ขอเสริมนิดนึงได้ไหมคะ คงไม่ว่ากัน มีอยู่ชอตนึงตอนที่หนิงพูดคำว่า Postman อ่ะจ้า เหมือนหนิงออกแค่เสียง S แต่ไม่มีเสียง t คือฟังเหมือนโพส ไม่ใช่ โพสท แค่นั้นเอง นิดหน่อย เอ หรือว่าบอมบ์ฟังไม่ชัดเอง หนิงไม่ว่ากันน้า
ส่วนเรื่องน้องกิมซัง ขอบอกว่าว่าไวมั่กๆ ไม่รู้โบนัสจะไวด้วยไหม อิอิ แต่อย่าไปเซ็งน้องฮั้งตงเลย ธรรมชาติเด็กผู้ชายด้วยมั้ง บอมบ์ลองสอนหลานชายบอมบ์ เค้าไม่สนเลยอ่ะ แต่บอมบ์ก็ไม่ได้เจอเค้าบ่อยๆด้วยอ่ะนะ อีกอย่างฮั้งตงเข้าใจภาษาไทยได้ดี ก็อาจจะต้องใช้ความพยายามมากหน่อย สู้ๆๆจ้า
บอมบ์มิได้อมภูมิอาไรเล้ยยย ที่เข้าไปห้อง Eng ก็ไปเก็บเกี่ยวความรู้ทั้งน้าน แต่ถ้าหนิงอยากจะถามอยากจะแชร์อะไรกับบอมบ์ ยินดีเลยจ้า
เฮ้อ ขอบ่น ปัญหาของบอมบ์คือ บอมบ์อายที่จะพูดอังกฤษเวลาที่มีญาติๆสามีอยู่น่ะสิ คือที่บ้านก็มีป่ะป่าหม่าม้าของสามี แล้วก็อาโกว (พี่สาวสามี) บอมบ์ก็ยังพูดไทยกะโบนัสอ่ะ แบบยังเกรงว่าเค้าจะหาว่าประหลาด ฮ่าๆๆ แต่กะว่าอีกซักพักคงต้องเริ่มพูดตลอดเวลาหล่ะ แต่เวลาไปนอกบ้านก็ไม่ได้อายหรอกนะ เพราะคนนอกบ้านผ่านแล้วผ่านเลย อืม อาม่าก็พูดจีนแต้จิ๋วกะโบนัสเรื่อยๆ
โบนัสคงได้ภาษาไทยก่อนหล่ะจ้า เพราะสามีบอมบ์พูดไทยกับเค้า และสามีบอมบ์เค้าทำงานที่บ้านไง อยู่กะโบนัสตลอด ส่วนบอมบ์ เดือนหน้าจะกลับไปทำงานแล้ว จะได้สปีคอิงลิชกะโบนัสก็วันธรรมดาตอนเย็นจนเค้าเข้านอน กับเต็มวันเสาร์อาทิตย์ แต่บอมบ์ก็จะพยายามทำให้มันเป็นเวลาคุณภาพหล่ะจ้า มีอะไรก็อัพเดทกันเน้อ

พี่เราประเภท รูปไม่หล่อแต่คารมดี..แถมราศีเสี่ยจับ 55+.....ลูกบ้านนี้เค๊ายังเล็กอยู่(เพิ่งขวบหน่อยๆ) เลยตกรอบไป ฮ่าๆๆ....อีกอย่างตอนนี้ ฮ.ตี๋ เค๊ายุ่งมากกกกกกกกก ทำงานตัวเป็นเกลียว หัวเป็นน๊อต(แถมไว้พุงเป็นเสี่ยสุดๆ..แอบเม๊าท์)...อาซ้อ (กิ้มเรียก อากิ๋มเปิ้ล..ตามยาโยไปเลย )... เพราะเป็นน้องประมาณ3ปีมั๊ง แถมเคยเจอกัน ตอนกินแชร์เอ็มบีเอ(เพื่อนบ้านแมน) โลกกลมสุดๆเลย..... ฮ.เราคว้ามาได้ มีแต่คงงง แต่ตอนนี้ทุกคนหายงงแล้ว เพราะ ฮ.ทำคะแนนลิ่ว วิ่งเข้าเส้นชัยได้เพราะความสามารถล้วนๆ 55+ ยิ่งตอนนี้แม่ยายโปรดมาก...เพราะลูกเขยทำงานเก่ง หาเงินคล่อง อัธยาศรัยดี โม้ไปทั่ว ขก แล้วอ่ะ ... อากิ๋มเปิ้ลเค๊าก็สอน2ภาษาล่ะ เริ่มพร้อมๆกันกับกิ้มแหละ แต่ลูกยังเล็ก ส่วนเรื่องภาษาหายห่วง ดีกรีอังกฤษ อ.มข. เราไม่ติดฝุ่นเลย...ไปเจอกันพูดไม่ค่อยออก สำเนียงเราเห่ยไปเลย..อิอิ

...น้องเดียร์อ่ะ สูงกว่ากิ้มตั้งนานแล้วหนิง...อาอี้มันเตี้ย หุหุ T0T .......รอน้องดรีมสูงกว่าอยู่....ส่วนฟาฟาลูกเจ๊บุ๊ง สูงโคตะระ ชะรูดเหมือนกัน สูงสุดในห้องเลยล่ะ
...เสื้อผ้าไปอัมพวา...ต้องเอาเน่าไปด้วยเหรอ แล้วกิ้มจะหาไหนล่ะ เผอิญที่บ้าน คุณหญิงแม่ไม่ให้ใส่เสื้อผ้าเก่าๆอ่ะ สีหมอง ด้ายรุ่ยนี่ไม่ได้เลยน๊ะ ขาสั้นก็หาลำบาก ปกติใส่แต่กระโปรงจับจีบเรียบ...เอิ๊กๆๆๆๆๆ อ๊วกกกกกก

ปล. หวัดไม่ได้เป็นน๊ะ อย่าแช่งดิ..55+ วันนั้นเข้าใจผิดมั๊ย กิ้มหมายถึงฮั้งตงกะยาโย....แต่ยาโยก็ไม่เป็นหรอก จริงๆแล้ว มีน้ำมูกแค่วันเดียว มานึกๆดูท่าจะร้องไห้ขี้มูกโป่งมากไปหน่อยวันนั้น 555+

หายไปไหนเนี่ยหนิง...เรามีนัดกันกี่โมงดีหนิง...ไปดูใน fb ทำไมเพื่อนหายเงียบ เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น... บิ๊วๆหน่อยดิ..จะได้มิตติ้งกันแล้ว

แบบว่ากิ้มตารางแน่นเอี๊ยดเลยหนิง ..ติดทริปอัมพวาเนี่ย เที่ยวเสร็จต้องรีบกลับ ขก เคลียร์งานก่อนไปปักกิ่งอ่ะ ดูแล้วไม่มีเวลาเลยอ่ะ สงสัยต้องไปวัน-กลับวันอีกตามเคย

รับทราบ..แล้วเจอกันจ้า

หวัดดีจ้าหนิง ตอบช้าไปนิดส์เนอะ 4-5 วันที่ผ่านมาไม่ได้เข้าเวปเลย พอดีว่าเดือนนี้บอมบ์ต้องไปทำงานอาทิตย์ละหนึ่งวัน เป็นการปรับตัวก่อนเริ่มกลับไปทำงานจริงๆเดือนหน้าเป็นต้นไป ที่ทำงานบอมบ์ให้ลาคลอดได้นานจ้า ก็รวมทั้งหมดเก้าเดือน แต่หัวหน้าเค้าเกรงว่ากลับไปทำงานแรกๆหลังจากที่หยุดไปนานแล้วมันจะมึน ก็เลยตกลงกันว่าเดือนนี้ให้เข้าไปอาทิตย์ละวันเป็นการปรับตัว ซึ่งมันก็ดี เพราะบอมบ์เองก็ลามายาวเลย วันอังคารที่ผ่านมาก็ไปทำงานแต่ก็ขอเค้าออกเร็วหน่อย กลับถึงบ้านสามโมง โบนัสดีใจใหญ่ สามีบอมบ์บอกว่าโบนัสเค้ามองๆหาบอมบ์ แต่ก็ไม่ร้องไห้ (แต่เค้าคงงงๆว่าเอ หม่าม้าหายไปไหน) แต่บอมบ์ก็บอกโบนัสไว้ตั้งแต่ตอนกลางคืนนะ คิดไปเองว่าเค้าจะเข้าใจบ้าง อิอิ
ที่บ้านบอมบ์อยู่กัน 7 คนจ้า อากง อาม่า อาโกว โซ้ยเจ็ก และครอบครัวบอมบ์ ต่างคนต่างอยู่เหมือนกัน ยิ่งเมื่อก่อนบอมบ์ไปทำงาน กลับมาก็ดึกไม่ค่อยเจอใคร แต่ตั้งแต่มีโบนัส มันก็ทำให้ที่บ้านมีสีสันมากขึ้น ใครๆก็อยากเล่นกะโบนัส :) มีเวลามาพูดคุยกันมากขึ้น แม่สามีก็ใจดีจ้า ไม่จู้จี้จุกจิก แต่บอมบ์ก็ยังไม่เคยบอกที่บ้านเรื่องสองภาษาอ่ะ คือแบบก็เลยทำให้เวลาเล่นรวมๆกัน บอมบ์ก็ยังพูดไทยกะโบนัสอยู่ แต่บอมบ์กะว่าซักหนึ่งขวบ บอมบ์อาจจะเริ่มบอกที่บ้านว่าบอมบ์จะเริ่มปฏิบัติการเข้มข้น ฮ่าๆๆ
จริงๆอ่ะ คือพี่สาวสามี (แต่งแล้วก็ออกไปอยู่บ้านสามี) เค้ามีลูกสาวเกิดก่อนโบนัสสองอาทิตย์ บอมบ์เคยคุยกะเค้าเรื่องเด็กสองภาษา ทั้งแนะนำเวปไซต์ และจะให้ยืมหนังสือให้อ่าน แต่เค้าบอกว่า ไม่เอา เหนื่อย เดี๋ยวเข้าโรงเรียน ครูก็สอนเอง บอมบ์ฟังแล้วเซ็งจิต อุตส่าห์หาแนวร่วม และคิดว่าถ้าช่วยๆกันพูด แล้วเวลาเค้าพาลูกเค้ามาเล่นกะโบนัส จะได้สปีคอิงลิชกัน แต่เค้าไม่เอาด้วย แป่วววว แต่บอมบ์ไม่สนอ่ะ เพื่ออนาคตของโบนัส บอมบ์สู้ๆๆๆ

โทษทีหายไปนานเลยอ่ะหนิง แต่ไม่ได้หายไปไหนน่ะ แว๊ปไปมาเหมือนกัน แต่ไม่มีเวลามาตอบอ่ะจ้ะ
ไม่ว่ากันน่ะ ช่วงนี้งานตรึม เครียดๆ หลายเรื่อง คอยสะสางอยู่ ไว้ถ้าว่างเมื่อไรคงได้เม้าท์กันต่อน่ะหนิง
เตรียมตัวไปเที่ยวกะลูกๆ และกิ้มแล้วอ่ะสิ เที่ยวให้หนุกๆน่ะ ฝากบอกกิ้มด้วยจ้ะ 

http://go2pasa.ning.com/video/2456660:Video:446812
เอามาฝาก โปรดติดตามน่ะค่ะ เม้นให้ด้วยน่ะหนิงจ๋า

อืมเข้าใจคนมีลูกสองคนจริงๆเลยอ่ะ ฟังหนิงบอกแล้วไม่กล้ามีอีกคนเลยน่ะเนี่ย มองภาพออกเลยน่ะ
โดยเฉพาะเรื่องหาข้าวเช้ากินไม่ทันไร มาต่อตอนเที่ยงอีกเนี่ย คนเป็นแม่อย่างเราๆช่างประเสริฐแท้ๆเลย
ยังไงขอบใจสำหรับกำลังใจที่ให้ลี่ตลอดน่ะจ้ะ ดีใจจังที่ได้คุยกันแล้วถูกคอ ได้จ้ะ
เห็นด้วยเครียดมากแล้วแก่เร็ว งั้นไม่เครียดดีกว่า กลัวแก่  555


อิจฉาคนจะไปเที่ยวพรุ่งนี้จังเลย ดูแลตัวเอง แล้วฝากจุ๊บๆๆ เด็กๆ กะฝากหวัดดีเพื่อนกิ้มด้วยน่ะจ้ะ เที่ยวให้สนุกเด้อ แล้วมาเล่าให้ฟังบ้างน่ะ ถ่ายรูปสวยๆมาเยอะๆน่ะ

อ้อ เกือบลืม ขอบคุณที่ไปดูคลิปมีมี่ให้น่ะ ตอนกินนั่งดีเชียวล่ะ หลังกินเสร็จ แทบจับไม่ทัน ตอนนี้น้ำหนักมีมี่ก็ยังคงแกว่วๆ 10โลได้มั้ย อิอิ นมไม่กินเหมือนเดิมจ้ะ

จะรีบไปจ๊ะ ตัวและใจพร้อม..

รอวันได้ปลื้มกะโบนัสเหมือนกัน อิอิ แบบว่าโบนัสเพิ่งแปดเดือนกว่าๆ หนทางยังอีกยาวไกล

บ่ายโมง คงยังไม่ถึง ขก จ่ะ คาดว่ากว่าจะออกบ้านคงสายโต่งอยู่.......เมื่อวานถึงบ้านเกือบ3 ทุ่มจ่ะ ...เหนื่อยก็เหนื่อย เพลียก็เพลีย ..กิ้มไป iphone4 เป้กลัวน้อยหน้าไปคว้า BB มาครอง..กลับมาบ้าน มาบ้าเห่อโทรศัพท์ใหม่กันจนหลับคาคู่มือเลย.....555+

...มีไอโฟนแล้ว เดี๋ยวจะชแวปๆมาเรื่อยๆ สั้นๆ น๊ะ แต่ต้องรอให้ใช้คล่องก่อน

ขอบคุณที่เป็นห่วงจ้ะหนิง เมือวันอาทิตย์ไปหาหมอมาแล้ว หมอบอกว่า กระดูกอ่อนอักเสบ แถมให้ไป x-ray
ดูว่ากระดูกข้อเข้าปกติมั้ย ก็ออกมาดีน่ะ ไม่เป็นไรแล้วจ้ะ แต่แบบทนเจ็บมา 2 อาทิตย์น่ะ รู้งี้ไปหาหมอกินยาซะกะสิ้นเรื่อง
ตอนนี้ดีแล้วจ้ะ

เห็นรูปหนิงไปเที่ยวแล้วน่าสนุกเนอะ ชื่นชมกิมซังมากเลยอ่ะ ตอนนั่งบนแท่นในป่าชายเลนอ่ะ น่ารัก นั่งนิ่งเชียวล่ะ ยังงี้แม่ปล่อยได้สบายเลย ถ้าของมีมี่เหรอ เกาะแม่ยังกะตังเม คงไม่ยอมนั่งไปกะคนอื่นแน่ๆจ้ะ

เดินทางโชคดีน่ะจ้ะ เยี่ยมแม่คราวนี้ แม่คงหายคิดถึงหลานๆทั้งสองคนแน่เลย
ไว้ไปเที่ยวแล้วจะส่งรูปมาให้หนิงกะกิ้มดูเหมือนกัน

อ้อ เค้าเลื่อนงานมี๊ดแอนด์กรี๊ดแล้วน่ะหนิง เผื่อโอกาสหน้าเราคงได้เจอกันพร้อมๆกะกิ้มเนอะ ;)

ฮัลโหลหนิง กว่าจะเมล์ให้ได้ ยุ่งมากเลย วันนี้ไม่ได้เข้าบริษัทด้วยล่ะ เพราะมีงานที่ไบเทคจ้ะ
สบายดีน่ะ ตอนนี้อาการก็ดีขึ้นจ้ะ ขอบคุณที่เป็นห่วงกัน

ไว้มีงานมี๊ดแอนด์กรี๊ดเราคงได้เจอกันน่ะ จะพามีมี่ไปเทียบความขาวของหมวยกิมซังบ้าง
ว่าแต่ตอนนี้กลับมายังจ้ะ

หนิงไปคลาสโฟนิกกันมั๊ย กิ้มถามลี่ไปเหมือนกันแต่ยังไม่ได้คำตอบ...อยู่แอลเอสบายดีน๊ะ หายเงียบเลยอ่ะ

ยาโยจำอาอี๊หนิงได้จ๊า แต่จำได้เป็น daddy's friend 555.....

คลาสโฟนิกตามนี้เลย http://go2pasa.ning.com/events/workshop-phonics-2

เสียงไม่เหมือนตัวจริงเหรอหนิง ตัวจริงเสียงเพราะกว่าหรืองัย 555+.......สงสัยกล้องมันดีมั๊ง ช่วยแปลงเสียงให้นุ่ม เสนาะหู อิอิ...นี่ขนาดเพื่อนเคยได้ยินเสียงกันมาตั้งหลายปี ยังเขวเลยอ่ะ ....ช่วยนี่ เงียบเหงา เพื่อนลี่ ไม่ค่อยแวปมาให้เห็นเลยอ่ะ

เอ้ กิ้มหายไป หรือ หนิงหายไปกันแน่น๊า...ก็เข้ามาเรื่อยๆอยู่น๊า ตัวนั่นแหละ พอไปแอลเอเลยหลงแสงสี หายเงียบเลย 555.........แอบเหงาๆอยู่เหมือนกัน เข้ามาบ้านแล้ว ไม่มีใครทักทายเท่าไหร่ เลยเว้นห่างหน่อย ...เล่นหายหน้าไปพร้อมหน้าพร้อมตากันเลย ทั้งหนิง ลี่ รัตน์ ขาเม้าท์เจ้าประจำไม่อยู่เลยขี้เกียจเข้ามั๋งอ่ะ

เมื่อไรกลับ กทม เนี่ย ไปนานยาวเลย ไม่คิดถึงสะมีเหรอ 555 หรือ สะมีจะคิดถึงแต่ลูกน๊อ

อ้อ กลับมาแล้ว มิหน้า มีเวลาเล่นเน็ตบ้าง 55...
ยาโยเป็นเหมือนกัน เวลานอนนี่ต้องติด เบียด ทับ ขาก่าย หัวโขลก อะไรสักอย่าง...เวลาหลับแล้วแยกให้นอนที่นอนตัวเอง แต่พอชีรู้สึกตัวกลางดึก ก็ลุกขึ้นมาเบียด มาเฟียตามระเบียบ...ถ้าแม่อยู่ก็งี้แหละ ถ้าไม่งั้นต้องให้นอนบ้านปู่ย่าเลยก็จบ ไม่กวนไม่งอแง ต้องไม่ให้เห็นอ่ะ...บางทีปล่อยให้อยู่เอง แล้วกิ้มไม่อยู่น๊ะ ปู่ย่าบอกเป็นเด็กดี ไม่งอแง ว่านอนสอนง่าย ถึงเวลากินกิน เวลานอนนอน เวลาเล่นก็เล่นเอง เวลาดูทีวีก็ไม่กวนใคร....แต่พอเรามาน๊ะ อ้อนซะ เรื่องมาก โน่นนี่นั่นสารพัดเลย...บางทีก็โดนเราดุ เพราะเรื่องเยอะจัด 555
....พักนี้ก็ไปไหนใกล้ๆล่ะ ไปชลฯซื้ออาหารทะเล ปลาอะไรเงี้ย..จากบ้านกิ้มมันชั่วโมงนิดๆเอง.... บ้างก็ไปงานที่เมืองทอง พรุ่งนี้ก็ว่าจะไปงานบ้านและสวนแฟร์ที่เมืองทองล่ะ คุณปู่่เค๊าอยากไปก็เลยได้โอกาสติดตาม ประมาณเนี้ยแหละจ่ะ

ไปดูจ่ะ ไม่ได้ไปซื้อ 555  มีแต่ของสวยๆงามๆของแต่งบ้านเพียบเลย เห็นแล้วก็อยากเนรมิตบ้านใหม่อ่ะ แต่หยั่งว่า ต้องดูเงินในกระเป๋าก่อน ่ตอนนี้มีอยู่ 250แร๊ะ อุอุ เมื่อไหร่จะพอล่ะนั่น555

พิมไม่ถนัดอ่ะ ไว้มาเม้าทใหม่นะ

ดีจ้ะหนิง แหมใครจะลืมหนิงได้ล่ะเนอะ ส่งกำลังใจคำทักทายมาตลอดเลย ปลื้มๆๆ

ลี่กะมีมี่หายป่วยแล้วน่ะ ขอบคุณที่เป็นห่วงจ้ะ หนิงก็ดูแลตัวเองกะลูกๆดีๆน่ะ อากาศหนาวขึ้นอีก รักษาสุขภาพด้วย
วันก่อนไปดูคลิปของเล่นอี้หนิงซื้อให้ยาโยน่ะ น่ารักดีน่ะ เดาว่าของเล่นกิมซังคงมีเยอะมากๆแน่เลยใช่ป่าว

ไว้ส่งมีมี่ไปเล่นกะยาโย กะกิมซังด้วยคนดีกว่า อิอิ

หายไปไหนเหมือนกันเนี่ย ไอ้เราชะแวปไป ขก 2วัน กลับมาแล้วน๊ะ ไปธุระจ๊ะ ไม่ได้เอายาโยไป...กลับมาไม่เห็นหนิงเข้าเวปเหมือนกันเลย

ก๊อกๆ สบายดีมั้ยหนิง
เรายุ่งมากเลยช่วงนี้ ตะกี้เพิ่งบอกกิ้มไปเองว่า คลาสโฟนิกรอบนี้ไปไม่ได้
เพราะคุณสาไปตปททำงานน่ะ หุหุ

หนาวๆ อุ่นๆ ดูแลสุขภาพทั้งแม่และลูกสองน่ะจ้ะ :)

แบดหรอ ป่วยยาวหลายอาทิตย์ พึ่งจะเริ่มหายดีค่ะ คริสสบายดีค่ะ พึ่งเริ่มไปเนอร์ส พี่หนิงสบายดีนะคะ

หวัดดีจ้าหนิง บอมบ์เริ่มกลับไปทำงานเมื่อวันที่ 1 พย นี้อ่ะจ้า ยุ่งมากอ่ะ ไม่ได้เข้าเวปสองภาษาเล้ย เก้าโมงถึงห้าโมงก็เต็มที่กับงาน นอกจากนั้นคือเวลาของโบนัสกะครอบครัว แล้วกว่าโบนัสจะหลับก็ห้าทุ่ม พอเค้าหลับบอมบ์ก็หลับด้วย ตอนเช้าก็ต้องตื่นมาปั๊มนมด้วย พอกลับไปทำงานแล้วน้ำนมก็ลดลงไปเหมือนกัน
ช่วงนี้โบนัสเริ่มพูด มัม มัม บาบา ปาปา :) แต่บอมบ์เองพอกลับไปทำงานก็รูสึกว่าไม่ค่อยเข้มภาษาอังกฤษกะเค้าเดิม ไม่ได้การละ ต้องพยายามให้มากกว่านี้
แล้วหนิงเป็นไงบ้างจ๊ะ

อย่าเล่นเกมเพลินนะ สอนลูก สอนลูก 555

พอดีวันนั้นกลับบ้านกันมาดึก คุยกันเสร็จก็เที่ยงกว่าแล้ว..พออาบน้ำเสร็จก็เลย แวปเข้ามานิสนึง พอชื่นจายยยย
หนิงล่ะ ทำไมพักนี้ โลแบต รึไงจ๊ะ ไม่ค่อยเห็นหน้าตา หน้าตัวหนังสือเลยน๊า

ลอยกระทงเหรอ ลืมไปเลยอ่ะ ไม่รู้วันรู้คืนไรกะเค๊าเลย555+ ...เลยช่วงจูงมือกันไปลอยกระทงแระ......เพราะตอนนี้ต้องแบกลูกไปด้วยยยย
......หนิงคงลืมไปมั๊ยว่าแปดริ้วมีแม่น้ำบางประกงกลางเมืองเลยน๊า...งานลอยกระทงเค๊าจัดใหญ่เหมือนกันจ้า บรรยากาศริมแม่น้ำของจริงจ้า ....แต่ว่าคงไม่ได้ไปหรอก.....จะชะแวปไปพัทยาสักคืนแล้วววว บ๊ายบายยยย...คุยกันใหม่น๊า

สวัสดีค่ะ ยังค่ะๆๆ ยังไม่มีน้องให้คริสจ้า แค่แพลนไว้เฉยๆ กะว่าปีหน้า แต่อาจจะเลื่อนไปเรื่อยๆ แหะๆ คนเดียวก็เหนื่อยจะแย่แล้วจ้า แบดคงพาคริสลอยแถวๆบ้านนี่ล่ะคะ ท่าน้ำสาทร คนเยอะๆไปไม่ไหวค่ะ พี่หนิงเที่ยวงานลอยกระทงให้สนุกนะคะ

บอมบ์ไม่ได้พาโบนัสไปลอยกะทงที่ไหนจ้า โบนัสมีน้ำมูกไหล คัดจมูก ก็เลยอยู่บ้านดีกว่า ปกติวันเสาร์จะพาเค้าไปเล่นที่เบบี้จีเนียสด้วย แต่วันนี้ก็ไม่ได้ไป อยู่บ้านจ้า
น้องกิมซังตอนนี้ต้องได้คำศัพท์มากขึ้น เก่งขึ้นแน่ๆเลย มีคลิปใหม่ๆมาโพสต์ก็อย่าลืมสะกิดๆให้ดูด้วยคนน้า อิอิ แต่ช่วงนี้อาจจะตอบช้าไปบ้าง ไม่ค่อยได้มีเวลาเข้าเวปอ่ะจ้า เวลาอยู่ที่ทำงานก็ยุ่งมั่กๆ พอเลิกงานกลับบ้านก็เล่นกะลูก ไม่ได้เปิดคอมเลย ลูกนอนแม่ก็นอนด้วย คร่อกๆๆ

ไม่ได้ไปหวีดดกันสองคนหลอกจ้า..ยกโขยงกันไปตะหาก พอดีเพื่อนสนิทคุณปู่เค๊าเปิดร้านอาหารที่พัทยา เลยไปเที่ยวเล่นจ๊ะ ไปกันหมดเลย ยาโยก็ไปด้วย...ช่วงนี้ดีขึ้นไม่ค่อยขี้อายแล้ว ..หลังจากที่ขอไอเดียเรื่องเด็กขี้อายที่ห้อง2ภาษา ก็มาลองๆดู แล้วก็สังเกตว่า จริงๆ เค้าก็ไม่ขี้อายมาก(เห็นบางคนบอก ลูกเค๊าถึงกับร้องไห้) ถ้าคนแปลกหน้ามาทัก....แต่ยาโยจะเป็นประเภทเด็กที่ต้องใช้เวลาวอร์มอัพสักพักแล้วก็จะเริ่มเล่นได้ (ซึ่งบางทีก็นานเกินนนน) แล้วเราต้องไม่พูดคำว่าขี้อายให้เค้าได้ยิน หรือบอกว่าเค๊าเป็นคนขี้อาย เพราะเด็กจะคิดว่าเค๊าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ...ต้องให้กำลังใจเค๊า แล้วก็ส่งเสริม ชมเชยเวลาที่เค๊าทำอะไรเองได้ หรือทำดี บอกเค๊าว่าถูกต้องแล้ว ......แล้วบอกเค๊าว่า พ่อแม่ภูมิใจในตัวเค๊า และเค๊าเองควรภูมิใจในตัวเองด้วย.....เนี่ยแหละเทคนิคที่พี่ๆเค๊าบอกมา พอกิ้มมาปรับใช้ รู้หลักพูดน๊ะ เหมือนได้ผลทันทีเลยอ่ะ ดูเค๊ามั่นใจขึ้น กล้าพูด กล้าเล่น กล้าสนุกแบบตัวเองเป็น .........วันที่ไปพัทยา ร้านมีดนตรี ยาโยกล้าร้องเพลงแล้วก็เต้น ปรบมือตาม (ที่โต๊ะน๊ะ ) เออก็ยังดี .....

ส่วนวันนี้ก็ไปลอยที่บางปะกงล่ะ....คนโคตะระเยอะ เหนื่อยอ่ะ พอคนเยอะก็ต้องอุ้ม(แบก) 55555

แล้วหนิงไปลอยที่ไหนล่ะตกลง...เห็นข่าวสะพานพระราม8 คนกระจายเลยนี่

555 ก็ยังดีนะหนิงที่ยังได้ลอยตามเจตนาเดิม....ไปเอาบรรยากาศที่งานก็เก็บไว้ในใจก่อน ก็บิ้วมาลอยที่บ้าน อิอิ
...นี่ที่ริมแม่น้ำบางประกงขนาดไปถึงทุ่มนิดๆ คนยังพอพรึบแล้วเลย ลอยก็ตรึมเลย..ที่นี่เค๊าจัดให้ทุกร้านที่มาขายของ อาหาร กระทง ใส่ชุดไทยๆ ไม่ใช้วัสดุโฟม ใช้แต่วัสดุธรรมชาติอ่ะ หม้อ ไห กะลา ดินเผา ประป๋องนม ถูกนำมาใช้เป็นภาชนะหมดเลย ก็ดูดีได้บรรยากาศไทยๆ ไปอีกแบบ....ยาโยเค๊าก็ตื่นเต้นตามสไตล์ ได้ลอยสมใจ เลือกกระทงเอง เลือกได้ดีมาก ถูกใจหม่าม๊า อัน10 บาทเองอ่ะ อย่างขำกันกับเป้เลย เออดี ก็เค๊าก็เลือกอันเล็ก ๆ จิ๋วๆ ไง....ดีน๊ะที่มันลอยได้จริง อิอิ........ลอยเสร็จมีการถามว่า กระทงยาโยไปไหน...อ๊าว ชั้นจะรู้มั๊ยเนี่ย ลอยไปไหนแล้ววว ...อยากจะลอยอีกนั่น...จะให้พาไปซื้ออีก.......แล้วตอนไปเลือกของเล่นก็ประหยัดอีกหน กิ้มหยิบไอ้พัดลมเล็กที่มีไฟให้อัน 79 บาท ถือๆ ดูๆ แล้วไม่เอา....ไปคว้าไม้กายศิษย์ไรไม่รู้ อัน 20 อ่ะ...เออดี กิ้มบอกเป้รีบจ่ายตังก์แล้วก็ออกจากตรงนั้นเร็วๆเลย 555

หนิงเป็นไงบ้างจ้ะ สบายดีน่ะ

ขอบคุณมากเลยจ้า สำหรับข้อความที่ส่งมาให้เราตลอด อย่าเพิ่งน้อยใจว่าลี่ตอบช้าล่ะ อย่าว่ากันน่ะจ้ะ
ลี่พามีมี่ไปลอยกระทงแถวลาซาลมาจ้ะ มันเป็นสวนสาธารณะ ติดคลอง พ่อเค้าพาซื้อขนมปังรูปเต่ามาลอยกระทงกะเค้าด้วย
แรกๆก็สนุกๆดีหรอก เห็นคนเยอะมาลอยกระทงกัน แต่พอเอากระทงลงน้ำปั๊ป ร้องไห้จะเอาคืน จนต้องกลับไปซื้อให้ใหม่อ่ะ ตลกดี แต่พอไปถึงกระทงรูปเต่าหมด (สงสัยเด็กๆคงซื้อกันเยอะ) ก็เลยได้เป็นรูปดอกบัวมาทดแทนเอาก็ได้

ส่วนงานภูเขาทอง เคยได้ยินนานระ แต่ไม่เคยได้ไปเลยล่ะ หนิงล่ะ พาลูกๆไปลอยกระทงมาป่าววว สนุกมั้ย
รักษาสุขภาพด้วยเหมือนกันน่ะจ้ะ จุ๊บๆๆ

เดือนหน้ามีมี่ สองขวบแล้วน่ะ กิมซังคงตามมาติดๆน่ะ

ก๊ อกๆ อย่ามัวแต่เล่นเกมส์เพลินจนลืมเพื่อนน่ะจ้ะหนิง

สบายดีน่ะ กิมซังฮังต้งล่ะจ้ะ เป็นเด็กดีมั้ย

ช่วงนี้มีมี่ซ่าส์มากขึ้นแถมซนด้วยอ่ะหนิง

ไม่ได้ดังใจที บีบน้ำตาเหมือนสั่งได้เลยยย อิอิ

หนิงซึ้งอ่ะ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรจ้ะ

ขอให้พรดีๆที่ได้รับจากหนิงเพิ่มดับเบิ้ลให้ครอบครัวหนิงด้วยเหมือนกันน่ะจ้ะ

 

เรื่องตัวเล็กของกิมซัง คงเหมือนมีมี่น่ะ ตัวเล็กแต่แข็งแรงก็โอเคแล้วล่ะ น้ำหนักรอให้เค้าโตอีกหน่อยน่ะ

กิมซังพูดเก่งอ่ะ มีมี่ก็เพิ่งเริ่มจ้อได้มากขึ้นแล้วเหมือนกันจ้ะ ถ้ามีโอกาสมาเจอมีมี่ซักครั้ง ดูสิใครจะพูดเก่งกว่ากันน่ะ 555

 

ปีใหม่ลี่ไปพัทยาใกล้ๆเนี่ยหละ จองที่พักยากมากเลย ว่าแต่เด็กๆหายไม่สบายยังจ้ะ พักผ่อนดูแลตัวเองด้วยล่ะ อย่าป่วยตามลูกไปอีกคนน่ะ เป็นห่วงจ้ะ

Happy New Year 2011 ล่วงหน้าเลยน่ะจ้ะ

ลี่ขอให้หนิงและครอบครัว มีความสุขสดชื่นมากมาย

คิดสิ่งใดสมหวัง ลูกๆอยู่ในโอวาทมาม๊าหนิงน่ะ (รวมถึงคุณสาด้วย อิอิ)

 

ขอบคุณในทุกเรื่องราวที่มีให้กันจ้ะ

 

ไปเที่ยวไหนขอให้สนุกและปลอดภัยน่ะ

ลี่