ว้าน่าสงสารน้องกิมซังจังเลยอ่ะ ว่าแต่ตอนนี้หายดีหรือยังล่ะ ลี่ว่าควรเพลาๆเรื่องการกินไปก่อนก็ดีน่ะ น้องกิมซังตัวเล็กๆ แต่กินเก่งนะเนี่ย แสดงว่าบ้านหนิงทำกับข้าวอร่อยแน่ๆเลย

ส่วนน้ำหนักของกิมซังเพิ่มขึ้นอีกมั้ยหลังจากอ้วกอ่ะ ขอให้หายเร็วๆน่ะ เข้าใจเลยว่าตอนลูกป่วย แม่หนิงคงจะเครียดมาก ขอให้หายไวๆด้วยน่ะ เอาใจช่วยจ้ะ

บ้านลี่อยู่แถวคาร์ฟูร์ศรีนครินทร์จ้ะ มาหล่นในเขตสมุทรปราการซะแล้วล่ะ หนิงรู้จักป่าว
แถวพระรามแปด แทบไม่ค่อยได้ไปเลยล่ะหนิง ได้เลยถ้ากิ้มมานัดเจอหนิง ก็บอกบ้างน่ะ
(เห็นด้วยๆๆ แอบเม้าท์กิ้ม ....กิ้มน่ะชีพจรลงเท้าจริงๆๆล่ะ ขอบอกๆ)

แวะไปบ้านลี่มา เห็นหนิงบอกกิมซังไม่บายเหรอ..กินเยอะก็มีปัญหา กินน้อยไปก็มีปัญหา เด็นเนี่ยน๊ะ มีเรื่องมาทดสอบแม่อยู่เรื่อยเลย...วันนี้คงดีขึ้นแล้วมั๊ง

โอ้ ลืมทัก...ไม่ได้มาหลายวัน บ้านใหม่ สวยใส ไฉไล ออฟชั่นเพียบ แถมลูกครบ2แล้ว 555+ (เมื่อก่อนลงคนเดียว..กลัวพี่ฮั้งน้อยใจ ฮือๆ)

พี่หนิงสวัสดีจ้า ช่วงนี้หัวฟูย้ายบ้านค่ะ เลยไม่ค่อยได้ถ่ายคลิปอะไรเลย ดีใจจังจุดประกายให้น้องกิมซังเล่นสีๆด้วย มีพี่ในหมู่บ้านนี้แนะนำมาจำไม่ได้แล้วใคร แหะๆ เวลาสอนเรื่องสีใหม่ๆ ให้เล่นหาสีกับของรอบตัวในบ้านค่ะ เช่นสีเหลือง ชี้กล้วย ชี้เสื้อสีเหลือง เป็ดพลาสติกสีเหลือง ไรเงี้ยอ้ะคะ เล่นกันหนุกๆ จะไม่เหมือนการสอนค่ะ คริสช่วงแรกๆเมินมากกเรื่องสีเนี่ย อยู่ดีๆก็สนใจขึ้นมาเอง เด็กๆเนี่ยมีจังหวะของตัวเองเน๊อะ อ้ะ ว่าจะตอบสั้นๆโม๊ยาวอีกแล้ว ชะแว้บๆก่อนค่า

ขอบคุณที่เข้าไปชมหนู นะคะ

ดีจ้าหนิง ขอบใจมากที่แวะไปเม้นท์รูปให้น่ะจ้ะ ลองพาลูกๆไปสิ ที่นี่บรรยากาศดีมากเลยล่ะจ้ะ
น้ำหนักตอนนี้ของมีมี่ยังไม่ถึง 10โลจ้ะหนิง ได้ประมาณ 9.7 แถบๆนี้หละ เห็นรูปตัวใหญ่ก็จริงน่ะ แต่ตัวจริงตัวนิดเดียววเท่ามด (555 ล้อเล่นจ้ะ)

หมอก็บอกว่าให้ทำน้ำหนักให้ลูกอีกซัก 10โลกว่า ลี่ก็พยายามอยู่นะ ว่าแต่เรื่องกิน น่ะ สงสัยมีมี่คงกินเก่งพอกะกิมซังแน่เลยล่ะหนิง เห็นใครกินอะไรก็อยากกิน โดยเฉพาะผลไม้น่ะ
อย่างที่บอกเรื่อง นม ไม่ค่อยชอบซะด้วยหละสิ ลองทำหลายอย่างให้กินนมน่ะ ถ้าไม่เคลิ้มๆจะหลับ ไม่กินเด็ดขาดล่ะ ต้องบังคับบบบกันทีเดียวจ้ะ

ยังไงขอให้ผ่านช่วงนี้ไปให้ได้น่ะหนิง ขอให้กิมซังน้ำหนักขึ้นเร็วๆๆ แต่อย่ากินจุไปล่ะ

แล้วพามาเล่นมวยปล้ำกัน 555

ช่วงนี้ฟันขึ้นงอแงเล็กน้อยค่ะ อาทิตย์นี้ปู่กะย่าดูเจ้าคริสน่ะคะ พรุ่งนี้แบดถึงจะไปอีกบ้านนึง ช่วงนี้จัดการบ้านให้คนเช่า ก่อนกลับอ้ะคะ หัวฟูเล็กน้อย พี่หนิงมางานมีตแอนด์กรีี๊ดรึป่าวคะ ได้เจอพร้อมพี่กิ้มด้วยเน๊อะ

ยาโยก็หนักประมาณ 12-13 โลน๊ะ ไม่ได้อ้วน ไม่ผอม น้ำหนักนี้มานานนนนนนมากกกกแล้วอ่ะ 555+...อุ้มก็ไม่ค่อยไหวหรอก เวลาไปไหนก็ชอบมาให้หม่าม๊าอุ้ม ได้พักเดียวก็ต้องปล่อยลงพักบ้าง ไม่ก็โยนไปป่าป๊า บางทีก็แกล้งไม่ยอมไปอ่ะ...แค่ตอนนอนแล้วเราอุ้มลุกขึ้นมา พาไปฉี่ ยังรู้สึกว่าเหนือยเอาการเหมือนกัน ... โอ้ หนิงอึดจริง อุ้มฮั้งตงขึ้นชั้น5..แม่เจ้า กล้ามแขนคงแข็งแรงน่าดู 555+ ทำไมไม่ให้ป่าป๊าเค๊าอุ้มหละหนิง ๆก็อุ้มกิมซังดิ เบากว่าหน่อย
...เมื่อวานเพิ่งกลับมาจากงานทิ้งกระจาดที่เมืองพลหล่ะ........เอาบุญมาฝากด้วยน๊ะ .....อิ่มบุญเลยหล่ะ เห็นลูกเล็กเด็กแดงมารับบริจาค ข้าวสารกันหน้าสะหรอนๆ รอตั้งแต่เช้า ผู้เฒ่า ผู้แก่งี้ก็มา ..เพราะเค๊าจะแจกคนละชุดงัย ...บางคนท้องโต+อุ้มอีกหนึ่ง กระเตงๆมาอ่ะ........กิ้มคิดเลยน๊ะ ว่าเราเหนื่อย ลำบาก แค่ไหน ก็คงไม่เท่าคนพวกนี้น๊ะหนิง .. เรายังโชคดีกว่าหลายๆคนเยอะเลย

ใช่จ่ะ อยู่8ริ้วแล้ว...พรุ่งนี้ก็ว่าจะไป กท แต่เป็นธุระกัน ไม่ได้เอายาโยไปจ่ะ...วันที่ 31นี้วันเกิดเป้ จะไปทำบุญที่ วัดจุฬาลงกรณ์(รร.พระสงฆ์..ไม่แน่ใจชื่อ) ..วันอาทิตย์เช้าอย่าลืมยกมือสาธุด้วยเด้อ ได้บุญด้วยกัน
...เรื่องเจอกัน คงเป็น ส-อา ค่อยเหมาะรึป่าว เพราะถ้าชวนลี่ด้วย เพราะลี่ทำงานนิ ...รึว่าไง .... เราอาจจะไปเยี่ยมปลาทูตอนเช้ากอ่นดีป่ะ แล้วก็มาเจอลี่อีกที..นัดกันที่ไหนดี ช่วยคิดหน่อย กิ้มก็ไม่ค่อยรู้อ่ะ บ่แม่นคนกรุง! .......ไม่รู้ปลาทูสะดวกเปล่า เค๊าจะว่างให้เราเยี่ยมป่าวหนิง อิอิ....ลี่อีกคน

มาแปะก่อนพี่หนิงว่าอ่านแล้ว เดี๋ยวคืนนี้ว่างๆแวะมาเม้าส์้จ้า

หวัดดีจ้ะหนิง ลี่ไม่ได้หายไปไหนหรอก วนๆแถวนี้หละ อิอิ
มาอ่านแต่ตอบช้าอ่ะ เพราะช่วงนี้งานเข้า ปัญหาเยอะ ๆๆๆ โอ้ยย ปวดหัววว

ไว้มาคลายเครียดด้วยการอ่านเมสเสจหนิงน่ะ

เรื่องมวยปล้ำ ขอลี่จับคู่กะกิมซังดีกว่าจะได้ปล้ำซะให้จุใจ 555
ส่วนมีมี่ขอเก็บไว้ให้อ้วนพลีก่อนน่ะ กลัวกิมซังเล่นไล่งับจับกินอ่ะจ้ะ (ล้อเล่นนนน่ะ)

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณหนิง เรียกบอมบ์เฉยๆก็ได้ค่า
โบนัสตอนนี้เจ็ดเดือนแล้วจ้า ความจ้ำม่ำลดลงมาหน่อยจากที่เห็นในรูป ตอนนั้น 3-4 เดือนค่ะ กินเก่งยังกะรถสูบ แต่ตอนนี้เค้าห่วงเล่นมากกว่า กินน้อยลง แต่ก็ยังพอจะยุ้ยๆอยู่บ้าง :)
ส่วนบอมบ์เอง จริงๆก็กินเยอะน้า เพราะให้นมลูก เลยหิวตลอด แต่คงเพราะโบนัสกินเก่ง เอาไขมันแม่ไปหมดเลย แถมกลางวันเค้าไม่ค่อยงีบ แม่เลยใช้พลังงานหมดไปกะลูกตลอด อิอิ จะได้แวะมาเข้าเวปก็ตอนลูกงีบหล่ะค่ะ
อ๊ะ นี่ ไม่ทันไร ตื่นซ้าแล้ว ไปก่อนนะค้า
ยินดีที่ได้รู้จักค่า

หม้อหุงข้าว (ของเล่น) มีแค่ใบเดียวค่ะ รอดูพรุ่งนี้นะคะ จะมีหนังสือกับของเล่นลงเพิ่มค่ะ

ช่วงนี้พี่กำลังจะ PRE ORDER ชุดฝึกอ่านภาษาอังกฤษ, นิทาน 2 ภาษาอังกฤษ จีน , Wee Sing, Berenstain Bears, อื่นๆ อีกเพียบ เผือสนใจนะจ้ะ
http://www.pantown.com/board.php?id=47413&area=3&name=board...

แนะนำ DVD สอนภาษาจีนสำหรับเด็กต่างชาติ มาใหม่จ้า
http://www.pantown.com/board.php?id=47413&area=3&name=board...

หวัดดีจ้าหนิง เรื่องกินนมแม่ บอมบ์กะว่าจะปั๊มนมจนถึงโบนัสขวบนึงจ้า แต่ก็มีสต็อคอยู่พอควรนะ โบนัสคงกินไปได้อีกซักหน่อย พอดีบอมบ์ลางานได้เก้าเดือนจ้า ตอนกลับไปทำงานก็อาจจะปั๊มได้แค่ตอนพักเที่ยงกะเลิกงาน ไม่ได้เหมือนตอนเลี้ยงลูกอยู่บ้านที่โบนัสอยากกินตอนไหนก็ได้เลย แล้วตอนนี้น้ำนมบอมบ์มันก็ไม่ได้มีมากเหมือนเดือนแรกๆด้วย มันก็อาจจะค่อยๆลดลงไปตามเวลา
เรื่องน้ำหนักตัว อืม จริงๆบอมบ์เป็นคนกินเยอะมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่มันก็ไม่ค่อยอ้วนเท่าไหร่ แต่ตัวจริงก็ไม่ได้ผอมมากหรอก อย่าเชื่อจากในรูป อิอิอิ อย่างตอนท้องโบนัส บอมบ์ขึ้นมา 12 โล แล้วมันก็ลดไปเองภายในสองเดือน ตอนนี้น้ำหนักลดไปจากตอนก่อนท้องซะอีก บอมบ์ก็กินมากๆๆอยู่นะ เพราะอยากให้ร่างกายผลิตน้ำนมให้ลูกกินได้เยอะๆ
หนิงใช้ระบบ OPOL กะลูกหรือป่าว บอมบ์เองยังเขินๆ เวลาอยู่กับญาติๆน่ะ ก็ยังมีพูดไทยกะโบนัส แต่ถ้าอยู่กันเอง พ่อแม่ลูก บอมบ์ก็จะพูดอังกฤษโลดๆ แต่กะว่าให้โบนัสโตกว่านี้อีกซักนิด แบบสามารถตอบกลับที่เราสื่อสารไปได้ บอมบ์ก้จะลุยภาษาอังกฤษโลดดดด
วันนี้โบนัสมีฟันล่างงอกๆขึ้นมา มิน่าหล่ะ งอแงมา 4-5 วัน กลางคืนก้หลับไปสนิท ทั้งๆที่ปกติก็นอนหลับได้ดี บอมบ์เลยเหนื่อยเลย ตอนนี้ดึกแล้ว บอมบ์ต้องไปขอนอนเอาแงก่อนน้า มีอะไรก็มาอัพเดทกันได้นะจ๊า

สรุปว่า สงสัยกิ้มจะเมาเน็ตเองหล่ะ หลงวันคืนไปหม๊ด อิอิ....เอ๊ะหนิงที่อวยพรให้เป้มีภรรยาสวยๆด้วยนี่ แป่งๆน๊ะ ..ปกติภรรยาเค๊าสวยอยู่แล้วนี่นา 555+..อวยอย่างงี้หมายความว่าไง...

เรื่องนัดดูอีกทีน๊ะ เสาร์นี้ก็ยังไม่ดวกเหมือนกัน รอดูเสาร์ถัดไป..แม่หนิงมาเสาร์นี้ หรือเสาร์หน้า ..งงอ่ะ
เพราะว่า ลี่สะดวก ส-อา หนิงไม่ดวก อา...เพราะฉะนั้นก็เหลือแต่วัน ส ใช่มั๊ย ..ได้ๆ เดี๋ยวดูอีกที

ขอโต๊ดทีตอบช้า คงไม่ว่ากันน่ะหนิง ลี่ทำงานประจำจ้ะ ฝากมีมี่ให้อาม่า (แม่แฟนดูให้ตอนเช้า รับกลับตอนเย็นน่ะ)
ลี่ได้เสาร์อาทิตย์น่ะหนิง แต่ต้องขอบอกให้ล่วงหน้าก่อน เพราะคุณสาชอบติดธุระ ไปออกรอบกะเพื่อนๆน่ะ

เรื่องกลุ้มใจ ไม่มี ล. ก็ไม่มีอะไรหรอก พอดีช่วงนี้งานเข้า ปัญหางานเยอะ แก้กันไม่จบซะที เลยพาลไม่อยากทำไรน่ะจ้ะ
ขอบใจมากน่ะที่เป็นห่วงเราด้วย ซึ้งใจจัง ...

อ้อ เรื่องนมวัว เค้ามีวิจัยมาเยอะเหมือนกันน่ะว่า นมวัว ไม่ค่อยดี ถ้าเลี่ยงได้ไปกินนมถั่วฯ หรืออาหารที่มีแคลเซียม พวก บล๊อกโคลี ผักคะน้า งาดำ เพิ่มด้วยน่าจะดีกว่า

ลี่ก็เห็นว่า อยากให้ลูกกินนมเยอะๆน่ะ แต่มีมี่เป็นประเภทนมไม่ค่อยชอบกินน่ะ อย่างนมช๊อค นมสตรอ สารพัดอย่างที่เป็นนม หรือนมอัดเม็ด ไม่เอาเลย

อาศัยตอนเผลอ เคลิ้มๆนอนน่ะ ถึงจะให้กินได้ ถ้าเชียร์ขึ้นหน่อย ก็ดูดได้ครึ่งนึงก้อไม่เอาแล้วจ้ะ เลยไม่รู้ทำไงดีเหมือนกัน มีมี่ไม่ค่อยชอบเอาซะเลย แปลกเนอะ ว่าป่าว

อืม ถ้าเจออย่างหนิงคงเซ็งเหมือนกัน อุตส่าห์เอาหนังสือให้อ่านแล้วก็ยังไม่เข้าใจ แถมไม่ให้ความร่วมมือเนอะ เฮ่อ ก็ถ้าสอนแบบแปลแบบนี้ ก็ต้องแปลไปเรื่อยๆอ่ะเนอะ
ตอนบอมบ์กลับไปทำงาน ก็คงให้สามีช่วยเลี้ยงนะจ๊ะ เค้าทำงานที่บ้าน แล้วก็มีอาม่า (แม่สามี) คงช่วยเลี้ยงช่วยเล่นด้วย บอมบ์ก็คุยๆกะสามีอยู่ว่าคงต้องปรับตัวกันหมด โบนัสด้วย เพราะทุกวันนี้บอมบ์เป็นคนเลี้ยงลูกเอง แต่สามีจะมาช่วยเลี้ยงตอนว่างๆจากงาน ระหว่างวันบอมบ์ก็จะอุ้มโบนัสไปเล่นที่ออฟฟิศป่ะป๊า อาม่าก็จะมาเล่นด้วยตอนเค้าว่างๆทุกเช้าเวลาลูกตื่นมาก็เจอหน้าบอมบ์ก่อนใคร แต่ถ้าบอมบ์กลับไปทำงาน ตอนเช้าบอมบ์ต้องรีบออก ไม่งั้นรถติด ลูกคงยังไม่ตื่น แต่ตอนเย็น คิดว่าเลิกงานปุ๊บจะเด้งกลับบ้าน ไม่อยากบ้างานเหมือนเมื่อก่อนแล้ว พอมีลูกแล้ว ลูกก็สำคัญที่สุดเนอะ แต่ก็โอเค เรื่องงานก็ต้องรับผิดชอบทำให้ดีท่สุดในชั่วโมงการทำงาน
กลับไปทำงาน คงคิดถึงลูกน่าดูเลย เฮ้อออ

ฝนตกบ่อย น่านดิ..เมื่อวานเพิ่งรู้ว่า เจ๊ฮ้งที่อยู่ ขก เป็นหวัด2009 อ่ะ ติดจากลูกและพ่อ เป็นที3คนเลยอ่ะ...น่าสงสารจัง เข้า รพ กัน3คนเลยอ่ะ....ขนาดปีนี้ 2010แล้ว 2009 ยังมาราวีอีก...เศร้าๆแทนจริงๆ

ยินดีรับคำอวยพรไว้ทั้งหมดจ้า อิอิ

หวัดดีจ้า แบดมาตอบช้า ขอโทษค่ะ คริสหนักประมาณ สิบสองโลมั้งคะ ไม่ได้ชั่งจริงจังเลย ให้ไปยืนๆบนตาชั่งแม่นั่นเอง แหะๆ กินได้ทุกอย่างค่ะ ยกเว้นตอนฟันขึ้น ตอนนี้สิบหกซี่ค่ะ เหลือฟันกรามสี่ซี่ รออยู่ เพราะงอแงมาหลายวัน แต่ยังไม่เห็นขึ้นเลย เรื่องอาหาร กินทุกอย่างเหมือนเรากินเลยค่ะ ไม่ได้ทำแยก ยกเว้นถ้ามีเผ็ดๆก็ตักออกมาก่อนใส่พริก เคยกินง่ายมากค่ะ แต่ช่วงนี้เริ่มเลือกอาหาร มีเขี่ยๆ เลือกกิน อันนี้ไม่กิน จะกินของพ่อกะแม่ ทั้งๆที่เหมือนกันเด๊ะๆ เริ่มเรื่องมากแล้วค่ะ ต้องหลอกล่อกันน่าดู จะต้องใช้ช้อนส้อมเหมือนกันด้วย สมัยก่อนใช้แต่ช้อน มีส้อมเข้าไปด้วย เลอะเละเทะเ้ล้ยค่ะ

เค๊าเป็นกันที่ ขก โน่น เราอยู่ทางนี่ ห่างไกลหลายร้อยโล..ช่วงนี้เลยยังไม่ไป ขก ดีก่า..กัวๆ

น้องกิมซังพูดเ่ก่งจัง เป็นประโยคอ้อนๆด้วยนะ ม่าม๊าใจอ่อนเลย ของคริสไม่ให้กินค่ะ มีให้ชิมบ้างนิดๆหน่อยๆพอรู้รส แต่ปกติที่บ้านแบดไม่คอ่ยได้กินขนมพวกนี้อ้ะคะ ของว่างเป็น ผลไม้เหมือนกิมซังเลย แต่ก็มีให้กินเค้กบ้าง คุ้กกี้ของเบบี้ (รสจืดๆ) ชีสของเด็ก บ้างอะคะ พี่หนิงลองเริ่มถอยๆอาหารตุ๋นนะคะ เดี๋ยวจะไม่ยอมเคี้ยวเอา เพราะมันกินง่าย สบายๆ อาจจะลองผสมข้าวปนๆไปด้วย หรือลองเคี้ยวๆขนมปังดี ไม่แข็งแต่ก้ไม่นิ่มเละๆ หรือยังไงดี แบดก้ไม่มีประสบการณ์ เพราะของคริสเนี่ยให้กินเคี้ยวๆตั้งแต่ยังไม่ขวบเลย แบดตุ๋นๆแค่ไม่กี่เดือนเอง แม่ขี้เกียจ แหะๆ ก็ให้กินแบบของผู้ใหญ่เลย แค่ไม่เผ็ด อ้อๆๆ เคยได้ยินเหมือนกันนะคะ ถ้าอยากให้เค้าหม่ำข้าวเยอะๆ ระหว่างมื้ออย่าให้กินจุกจิกเยอะ ให้หิวๆว่างั้น สิบสองซี่ นี่เยอะแล้วนะคะ เคี้ยวได้เต็มที่ สู้ๆเน้อ ไม่งั้นเดี๋ยวหัดตอนโตๆจะปวดหัว เพือ่นแบดเล่าให้ฟังว่าเพื่อนเค้า ลูกจะสามขวบแล้วยังกินเละๆเลย ไปโรงเรียนแล้วกลุ้มใจเลย

ยินดีด้วยจ้ะหนิง ที่โด๊ปกิมซังได้กลับมาน้ำหนักเท่าเดิมแล้วว แหมกิมซังเนี่ยสุดยอดเลยน่ะ กินเก่งมั่กๆๆเลยล่ะ ตอนนี้มีมี่ก็เริ่มกินเก่งเหมือนกัน

อาจไม่มีนมมาเสริมล่ะมั้งเลยหิวบ่อยหรือเปล่า ลี่ก็ไม่รู้อ่ะ เอาว่า ถ้ากินได้ไม่อ้วก ก็จะให้กินน่ะ คุณเธอเห็นอะไรที่ชอบก็อยากกินเหมือนกันเลยล่ะ พาไปเล่น ไปกิน กะกิมซังน่าจะได้อยู่ อิอิ

เรื่องช๊อคโกแลด โอริโอ เลย์ โชคดีน่ะที่มีมี่ไม่ชอบน่ะ ส่วนใหญ่คุณเธอเน้นผลไม้ ดัชมิลล์ และก็ถั่วต้มน่ะ สารอาหารหรอ ลี่ว่า หนิงพยายามงดๆพวกเลย์ ขนมกรุบกรอบก็ดีน่ะ ไม่มีประโยชน์น่ะ แล้วเห็นโซเดียมมันเยอะด้วยล่ะ แล้วก็พยายามอย่าซื้อตุนไว้ในบ้านน่ะ
เดี๋ญวลูกเห็นก็จะพาลอยากกินเข้าไปอีก

ฟันลองนับแล้ว ขึ้นประมาณ 14 – 15 ซี่เห็นจะได้จะ บน 7 ล่าง 8 ล่ะมั้ง ยังไม่รวมฟันที่กำลังรอขึ้นอีกน่ะ อาหารส่วนใหญ่ก็พวกข้าวผัด ข้าวต้ม ก๋วยเตี๋ยวน้ำ ไส้กรอก อะไรที่พอนิ่มๆ ลี่ก็ให้เค้ากินหมดอ่ะ โชคดีมีมี่กินผักได้บ้าง วันก่อน เห็นอาม่า ต้ม เก๋าคี่ เม็ดแดงๆ ยังขอชิมเลยดูสิ จนเจ้ที่บ้านบอกเนี่ย ลูกฤาษีอ่ะเปล่า ขำเลยล่ะ

เรื่องกินนม ลี่หนักใจ อยู่ แต่แม่บอกว่า ถ้าเค้ากินได้ไม่มีปัญหา นมก็เป็นรอง แต่ยังไงเราก็อดห่วงไม่ได้อยู่ดีเน๊อะว่าป่าว นอกจากนม ก็ให้มีมี่กินชีสน่ะหนิง แล้วก็งาดำ โรยใส่ข้าว ใส่โจ๊ก เผื่อพอจะได้รับแคลเซียมได้ล้าง

มีมี่ก็ชอบกินเหมือนกันจ้ะ โยเกิร์ตเนี่ย เป็นวุ้นมะพร้าว และ รสธรรมชาติอ่ะจ้ สตรอฯ ยังไม่เคยลอง ไว้ต้องลองดูดีกว่า แต่ลี่ไม่ค่อยให้กินบ่อยอ่ะ ชอบแย่งไปถือเอง หนู หนู ตลอด แบบหนูเอง แล้วหกเลอะน่ะ เลยไม่อยากให้ถือเอง แต่ก็ไม่ดีอีกเพราะเค้าบอกกันว่า ปล่อยให้ทำเอง จะได้ช่วยเหลือตัวเองเป็นเร็วๆ

อ้าว แอบเห็นแม่หนิง ปรึกษาเพื่อนใหญ่เรื่องการกินของลูกสาวสุดเลิฟเหรอ 555...
ยาโยก็กินข้าวเม็ดตั้งแต่ประมาณขวบนึงเหมือนกันนะหนิง ...เพราะแม่ขี้เกียจทำ อุอุ ..กินรวมกับผู้ใหญ่เลย หากับข้าวที่ไม่เผ็ดแค่นั้น...ตอนนี้กินผักกินแต่ก้านอ่ะ ใบไม่กิน...ก้านคะน้า ก้านบล๊อกคลอรี่..เคี้ยวเก่งชะมัด....แต่นานนนนน 555

หนิงเขียนมาเต๊อะ เค้าอ่านด้ายยย แต่ถ้าตอบล่ะก็ คงต้องใข้เวลานานนนน อิอิ
ดีออกจะได้รู้ไงว่า หนิงมีแนวทางเลี้ยงลูกยังไงน่ะ

ได้หนังสือพี่อ๊อบกะเค๊ามั๊ยหนิง...ของเค๊าดีจริงๆ(555 ช่วยพี่อ๊อบโฆ่นา)
....เป็นช่วงรึป่าวหนิง ยาโยมีช่วงนึงก็กินนมน้อย ตอนให้เปลี่ยนจากขวด มาเป็นหลอด...กินแค่ 1-2 กล่อง(180มล)...แต่พอปรับตัวได้ประมาณเดือนถัดมา กินเยอะขึ้นเยอะ ตอนนี้อย่างต่ำ 4 บางวัน 6 กล่อง....ข้าวก็เหมือนกัน บางวันก็กินเยอะ จนกลัวจะยอ่ยไม่ไหว บางวันอย่างวันนี้ ไม่ค่อยจะกิน..ชอบกินแต่มาม่า เซ็งเลย....มาม่าใส่สารอาหารเยอะๆ ไข่ หมู แครอท ไรงี้ไม่ชอบอีกต่างหาก...ชอบแบบเพียวๆ เติมน้ำร้อน...เราหล่ะเซ็งจิต.....เหมือนเค๊าไม่ชอบให้รวมๆ กันหลายๆอย่างมั้ง ถ้าจะกินไข่ก็ไข่กับข้าว หมูทอดก็กับข้าวสวย ซุปก็ซุปไรเงี้ย.... เหมือนต้องลองปรับๆไปดูว่าเค๊าชอบอะไรอ่ะ อาจจะลองให้เค๊าได้กินเอง ตักเอง หกเอง ดูป่าว เผื่อจะสนุกๆ อยากกินข้าวเม็ด...ทำใจเรื่องเก็บนิสนึง......แหมลูกคน2แล้ว ยังต้องมาถามพวกมือใหม่อย่างเราอยู่เหรอจ้า

ใช่จ่ะ กิ้ม+เป้+ยาโย จะไปเซี่ยงไฮ้...กะอากง อาม่าจ่ะ(ป๊าม๊ากิ้ม)...
...ดีใจจ่ะที่เพื่อนชอบ (แต๊ง! ที่รับยาโยเป็นลูกอีกคน..อิอิ)...ที่เขียนก็เล่าออกมาจากใจ พรั่งพรูออกมาจากไหนมั่งไม่รู้...ที่หนิงชื่นใจแบบนี้แสดงว่า หนิงก็กำลังอินกับการสอน2ภาษาแล้วล่ะ ชัวร์...เพราะเมื่อก่อนตอนกิ้มเริ่ม จะรู้สึกแบบนี้แหละ ไปอ่านบล๊อกคนอื่น แล้วเห็นถึงความพยายาม ความปลื้มใจ หลายๆอย่าง...มันเหมือนเป็นแรงผลักดันให้เราสู้ต่อ พยายามเข้าไป... ความพยายามอยู่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นแน่นอนจ่ะหนิง...สิ่งที่ได้มา ยิ่งยาก ยิ่งมีคุณค่า......ถ้าเราคิดว่าส่งลูกเข้าเรียนอินเตอร์ เดี๋ยวลูกก็พูดได้ มันก็อาจจะจริงน๊ะ....แต่คงไม่มี ...เรื่องราว ระหว่างทาง...ให้เล่า ให้ปลื้ม แบบนี้........รับรองว่าหนิงทำได้แน่นอน....หนิงลองดูบล๊อก "ใครไม่เก่งอังกฤษยกมือขึ้น" ของคุณอ้อมซิ..ชื่อจริง suthawadee เค๊าแนะนำดี เป็นประโยชน์มากๆ

http://go2pasa.ning.com/profiles/blogs/2456660:BlogPost:393049

Red Ribbon

กะว่างั้นแหละ เดี๋ยวลูกเข้า รร เดี๋ยวไม่ว่าง โน่นนี่...ตอนนี้มีโอกาส เวลา ก็เที่ยวๆ ไปเรื่อยๆ...555+
...อัมพวา ไปๆ รวมพลเลย...เด๋วตามหนุน

ดีใจน๊ะ ที่เรื่องราวของเรา เป็นแรงบันดาลใจให้ครอบครัวอื่น โดยเฉพาะ เพื่อนเลิฟเราคนนี้
...เราต้องใช้โอกาสที่มีแรงผลักดันจากลูกตอนนี้ พัฒนาตนเองและลูกไปในคราวเดียวกันนะเพื่อน...รอเป็นกำลังใจซำเหมอ

สวัสดีค่ะ แม่น้องตูนจ้า ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ เพิ่งมาใหม่ได้ไม่นานค่ะ มีอะไรแนะนำได้นะคะ เริ่มฝึกตูนใหพูด 2 ภาษาได้ 2 อาทิตย์แล้วค่ะ แต่ตูนไม่ยอมพูดเลยอ่ะ ตอบเป็นภาษาไทยตลอด ดีใจจังตูนมีเพื่อนวัยเดียวกันแล้ว จริง ๆ บ้านอยู่แถวกรุงเทพนนท์จ้า แต่ที่อยู่ที่เขียนเป็นบ้านอากง (อยากให้ตูนเป็นเด็กกรุงเทพอ่ะ อิ อิ)

หวัดดีจ้ะหนิง สบายดีป่าว
อยากเล่าให้หนิงฟังว่า เมื่อเช้าดีใจมาก ชั่งนนมีมี่ได้ 10.1 กก แล้วล่ะ เย้ๆ
กว่าจะเพิ่มจาก 9.8 โล จากสองเดือนก่อน มาวันนี้ได้ 10.1 แล้ว จะประคองไปเรื่อยๆๆน่ะ

เห็นว่า หนิงเป็นเพื่อนเรียนโทด้วยกันเหรอ สุดเลิฟซะด้วย ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยจ้ะ
ลี่มี fb น่ะหนิง ลองเข้ามาแอดเราน่ะ ว่าแต่ทำไงอ่ะ ลี่ทำไม่เป้นล่ะ

คิดถึงจ้ะ

มีอะไรมาแนะนำจ้ะ หนิงลองอ่านบล๊อกนี้หน่อยน่ะ (ของใครไม่รู้) อิอิ

http://go2pasa.ning.com/profiles/blogs/i-love-ba-nana-amp-1-2-3

มาม๊าตูนชื่อ ยุ่ง คับผม แล้วก็ยุ่งตลอดเลย เพราะน้องตูนจะอยู่ไม่นิ่งเลย active ตลอด แต่ไม่ hyper... นะครับ ตูนพูดไทยเก่งแล้ว พูดเจื้อยแจ้วทั้งวัน คนเดียวก็พูดได้ แต่ภาษาอังกฤษจะไม่ค่อยพูดเลย มีก็บางคำครับ good job, happy birthday to you แล้วก็ one to ten.... ครับ เราจะค่อย ๆ เดินไปด้วยกันนะคะ คุณหนึ่ง

ไม่ต้องอิจฉาหรอก..ทุกอย่างมันต้องใช้เวลาน๊ะ...อะไรที่ได้มายาก มันยิ่งมีคุณค่า(โดยเฉพาะทางใจ)...ทำต่อไปเรื่อยๆหนิง ไม่ต้องเครียดมาก...เดี๋ยวลูกจับสัญญาณได้ แล้วจะไม่ให้ความร่วมมือ...ตอนนนี้ก็เน้นใช้เพลง..ใช้การ์ตูน หลอกล่อให้เค๊าสนใจไปก่อน ....แนะนำ Mommmy&Me มียังหนิง อันนี้เด็กชอบทุกคน ร้องเพลงเต้นไปด้วย..เราก็ดู ร้อง เต้น ไปพร้อมกับเค๊าได้ ..ส่วนใหญ่เด็กๆจะชอบน๊ะ
...เรื่องไปอัมพวา กิ้มกลัวว่าลี่จะไม่สะดวกอ่ะดิ ค้างคืนด้วย...กลัวไม่สนิทเพื่อนเรา เกรงใจด้วย...รึงัยดีล่ะ

เออๆ สูตรเลิกเพิสเหมือนกันเลย...กิมซังเลิกเร็วนะเนี่ย...เพิสแห้ง 3วันติดต่อมาเลยไม่ใส่ให้เลย....555
...แต่ตอนนี้ยาโยคือไม่ใส่เลย..ไม่ว่าตอนไหน ...เวลาไปไหนแม่เลยพะวงแต่คอยถามลูกว่า ปวดฉี่เปล่า? อยู่ตลอด..เพราะว่าแวะไหนไม่ได้ ชีจะต้องแจม..ยิ่งตอนนี้ จอดเติมน้ำมันเมื่อไหร่ ชีก็เรียกหาแต่ toilet 55.....เคยครั้งนึงตอนให้เลิกใหม่ๆ เคยทำกิ้มอย่างอายหนนึง...ตอนนั้นรู้สึกว่าจะไป ซีคอนฯ พาไปเล่นตรงดงเกมส์..ก่อนเล่นก็พาเข้าห้องน้ำหนแล้วน๊ะ...พอเล่นซักพักชีติดลม ไม่ยอมไปเข้า ..คงปวดสุดๆแหละ ยืนฉี่ไหลที่หน้าตู้เกม....โอ้ย ...กิ้มล่ะ เอางัยดีหว่า....โชคดีที่ไม่มีคนเห็นอ่ะ....รีบอุ้มไปให้ไกลจากตรงนั้นโดนด่วน...กลัวคนมาเห็น เด๋วเก็บค่าซักพรม...

ต่อๆ....พอกางเกงเปียกแล้ว คราวนี้ ไม่ยอมใส่กางเกงอ่ะดิ ยืนยันจะให้ถอดให้ได้..เราบอกว่าเดี๋ยวๆ รอป๊าไปเอากางเกงในรถก่อน ก็ไม่ย่อม...ไม่ถอดให้เหรอ...ถอดเอง...ชีพยายามถอดตรงนั้นเลย...สรุปว่าเปลือยก้นกลางห้างฯ...เราก็ เอางัยดีหว่า ป๊าเป้ก็ยังไม่มาซะที...คนผ่านไปมา คงคิด..ยัยแม่คนนี้ทำไมให้ลูกโชว์ก้นขาวๆ หว่า..พยายามยืนชิดๆกำแพง..ไม่เวิร์ค เปลี่ยนมาบังเสา..คนก็นั่งอยู่..จะอุ้มให้นั่งก็ไม่ยอม..สุดท้าย เปลี่ยนมาแอบอิงกับชอ๊ปเสื้อผ้าที่ขายเซลอยู่ทางเดิน ..โอ้ยๆ เข็ดๆ...เดี๋ยวนี้เลย วิตกจริตไปเลยเรา ...กลัวลูกฉี่ในที่สาธารณะ 555+

ตอนนี้เค๊าบอกเองได้หมดแล้วหล่ะ..ที่เล่าคือ ช่วงตอนแรกๆ ที่หัดไง .....เมื่อก่อนก็เหมือนกันฉี่เสร็จปุ๊บบอกปั๊บ..เพื่ออะไร ไม่ทันแระ....ตอนนี้เค๊าโตพอควรที่จะห่วงสวยอ่ะ ไม่ยอมฉี่รดง่ายๆ....แถมเวลาห้องน้ำสาธารณะไม่สะอาด ไม่เข้าอ่ะ...ขอฉี่เอ๊าท์ดอร์ 555+

...มีทริปไปภูหลวงอีกทริปตรงกันเลยอ่ะ...ถ้าที่พักอัมพวาไม่ว่างก็เลื่อนไปอีกอาทิตย์นึงได้ป่ะ หุหุ ...จะเหมา2ทริปเลย....
..คุยพี่เสกก็ติดไปเวียงจันทน์ แกก็อยากไปน๊ะ

ว้าวว ดีจังกิมซังช่วยแม่หนิงประหยัดเพิสไปได้หลายบาทเลยน่ะ โป๊โกะแพงด้วยอ่ะ ลี่ก็ซื้อๆเอาตอนมันลดราคาแหล แบบงกเหมือนกันนิ

กิมซังเก่งมากเลยอ่ะที่เลิกใส่เพิสนอนแล้วว ของลี่ยังไม่ได้ลองเลย แต่คิดว่า รออีกสักหน่อยดีกว่า คือ จะบอกหนิงว่า มีมี่ติดดูดนิ้วกลางคืนไง ลี่ก็เลยต้องป้อนนมเข้าไปแทนการดูดนิ้ว แก้ยังไงก็ไม่หาย เคยลองฟ้าทะลายโจรอยู่พักหนึ่งก็ดีน่ะ ได้แค่สองอาทิตย์มาใหม่อีกแล้วล่ะ

อ้อ คลิปหนังอันนี้น่ารักดีจ้ะ อยากดูเหมือนกัน แต่ติดตรงลูกสาวเนี่ยหละ ไปไหนไม่ค่อยจะได้เลยยยย เป็นป่าวเวลามีลูกเนี่ย ไม่ค่อยได้ดูหนังมานานมากแล้ววววจ้ะ อาศัยถ้าอยากดูจริงๆ จะเอามีมี่ไปฝากแม่เลี้ยงก่อนจ้ะ

หวัดดีจ้ะ หนิง เป็นไงบ้างจ้ะ เสาร์อาทิตย์ทำไรให้ฮั้งตงและกิมซังกินจ้ะ ลี่ทำเมนูเดิมๆเลยอ่ะ พวกน้ำแกงเต้าหู้ ข้าวผัด ก๋วยเตี๋ยวผัดน่ะ หนิงทำอาหารเก่งแล้วใช่ป่าวจ้ะ ไว้สอนลี่บ้างน่ะ
ขอบคุณมากเลยที่แวะไปคุยกันใน fb จ้ะ เมื่อวานเช็คน้ำหนักมีมี่ ได้ 9.8 โลอีกแล้วล่ะ ขึ้นๆลงตรงนี้หละจ้ะ คงประมาณนี้แล้วมั้งทำใจล่ะ อิอิ

โห เป็นเพื่อนกันมานานมากเลยเนอะ กิ้มกะหนิงคงรู้ใจกันแน่ๆเลยล่ะสิ แต่ก็ดีน่ะที่กิ้มชวนหนิงเข้ามาบ้านสองภาษา ไม่งั้น เราคงไม่ได้มาคุยกันแบบนี้เนอะ ยาโยพูดเก่งขึ้นน่ะ เพราะแม่กิ้มขยันน่ะ หนิงก็ต้องสู้ๆๆจ้ะ จะได้ฝึกลูกๆไปพร้อมๆกันน่ะ

ขอบคุณที่ชวนไปเที่ยวด้วยกันน่ะจ้ะ ว่าแต่ลี่ไปด้วย มันจะเขินๆไงไม่รู้อะสิ อิอิ
ว่าแต่อัมพวาเนี่ยไปเช้าเย็นกลับป่าวจ้ะ เคยไปครั้งหนึ่งตอนมีมี่เล็กๆ ประมาณขวบนึงได้จ้ะ

อันนี้น๊ะหนิง การแก้เด็กเอาแต่ใจ... พอได้ไอเดียทีเดียวหล่ะ อย่างน้อยก็ลดความเครียดของแม่อย่างเรา

http://go2pasa.ning.com/group/englishclub/forum/topics/2456660:Topi...

ยินดีเช่นกันจ่ะ ที่ประสบการณ์บางอย่างของกิ้ม เป็นประโยชน์สำหรับคนอื่น...โดยเฉพาะกับเพื่อนรักอย่างหนิง(ไม่ใช่เพื่อนเลิฟ(คนนั้น)น๊ะ ..อิอิ).......กิ้มเองก็ยังทำไม่ได้หมดหรอก..บางอย่างมันยากในการปฏิบัติเหมือนกัน แต่ว่า ยังดีที่เราได้รู้ ได้เห็นแนวคิดดีดี เราก็ค่อยๆ ปรับตัวเราไปเรื่อยๆ...ต้องใช้เวลา และการฝึกฝน และความอดทนด้วย....กิ้มว่า พอเรารู้แนว เราก็จะรู้ว่า เราเอง จะควบคุมจิตใจของเราแบบไหนได้บ้าง ..แต่ว่ามันก็ยังไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้ทั้งหมด แต่เห็นเลย ว่าน้อยลง ลดความกัดดันตัวเอง....เบี่ยงเบนความโกรธของตัวเอง ไม่ให้ปี๊ด คิดไปด้านอื่น แล้วเราก็จะรู้สึกโกรธลดลง ไม่ปี๊ดมาก
....ตอนนั้นที่ เขียนกระทู้หน่ะ กิ้มเองก็ปี๊ดแตกบ่อยเหมือนกัน จนทนไม่ได้ จิตจะเสียประสาทเอา เคยแบบว่าทนไม่ไหว เดินหนีไปตะโกนอยู่สวน นอกบ้าน เสร็จเดินเข้าห้อง คิดโน่นนี่ ร้องไห้เฉยเลย (มันรู้สึกแย่มาก ตอนนั้น) ...เพราะบางที ลูกมากวนตอนที่เราทำงาน ไม่มีเวลามากที่จะมาพะเน้าพะนอไง บางทีงานก็เครียดอยู่ ลูกมากวน สะกิดนิด ก็ยิ่งโมโหอ่ะ....

แต่พอได้คำตอบ มีคนโน้น นี้ แนะนำหลายแบบ....ก็เลยทำให้เรา หยุดคิด ลองปรับใหม่....ไอ้แนวคิดเชิงบวกนี่แหละ ทำเอาเรียกสติกลับคืนมา...กิ้มว่ามันเวิรคมากๆเลย....ปรับใช้ไม่เฉพาะกับเด็กน๊ะ ใช้กับผู้ใหญ่ กับคนรอบตัว สังคม งาน ได้หมด....มันเหมือนปรับทัศนคติของเราไปอีกทางนึงที่ดีกว่า...แล้วเราจะมาจมกับทางที่มันแย่ทำไม อะไรประมาณนี้แหละ
.....แนวคิดนี้ เค๊าเน้นว่า เราต้อง"เฟริ์ม"ในคำพูดเรา ถ้าเราบอกว่า"ไม่" แล้วยังปล่อยให้เค๊าทำ แล้วใจอ่อน ลูกจะจับสัณณาณว่าเราพูดไม่จริง วันหลังอาจทำอีก...แต่ถ้าเราใจแข็งสัก 2-3 หน ลูกจะรู้ว่า เราเอาจริง ไม่ได้พูดเล่น....ต่อไปพูดอะไรลูกก็จะเชื่อ..โดยไม่ต้องตีน๊ะ...คือลูกจะมีวินัย อยู่ในโอวาท....ทั้งนี้ทั้งนั้น กิ้มว่าต้องปรับใช้เอาหล่ะ ที่เค๊าแนะนำ 10วิธีแรก นั่นมาวนๆใช้ก็สามารถแก้ปัญหาได้หลายอย่างแล้วหล่ะ...

....พร่งนี้เดินทางกลางคืนจ่ะ กว่าจะออกบ้านก็ 2-3 ทุ่ม กลางวันอาจมีเวลาเม้าท์อีกหน่อย ถ้าไม่ยุ่งน๊ะ..บ๊าย

ขอบคุณจ้า หนิง อิอิ พอดีวันนั้นบอมบ์ไปงานแต่งงานเพื่อนสมัยมหาลัยจ้า ก็เลยได้มีรูปถ่ายสามคนพ่อแม่ลูก ปกติพ่อจะเป็นคนถ่ายให้แม่กะลูก
ลูกๆทั้งสองคนของหนิงเป็นไงบ้างจ๊า

สวัสดีค่ะ หนิง ขอบคุณที่เข้ามาอ่านบล็อกของพี่นะคะ ลูกชายของหนิงน่าจะรุ่นเดียวกับขมิ้น 5 ขวบ 4 เดือน (เกิด พ.ค. 48) แรก ๆ พี่เมืองกับขมิ้นก็เป็นเหมือนกันค่ะ คือไม่เิอา ไม่อยากพูด วิ่งหนี ไม่ฟัง ตอนนั้นพี่ก็พูดไม่ได้เต็มที่ คือ พูดไทยปน ๆ กัันไปแล้วลูกก็ต่อต้าน พี่เลยหมดแรง (เริ่มครั้งแรกหลังจากอ่านหนังสือเด็กสองภาษา เล่ม 1 จบ ประมาณ เดือนก.ย. 52) แต่พี่ให้ลูกดูคายุ และฟังเพลง Eng มาตลอดตั้งแต่เดือน ต.ค. 52 เลยนะคะ เพียงแต่ไม่ได้พูด Eng กับลูก ทีนี้กลับมาฮึดอีกทีตอนเดือนก.พ. 53 พี่เริ่มพูดกับลูกจริง ๆ จัง ๆ เด็ก ๆ เริ่มโวยวายน้อยลง เพราะเราปูทางด้วยการดูการ์ตูน Eng มานานแล้ว แต่เด็ก ๆ ก็ยังคอยถามว่าำทำไมต้องพูด Eng กันด้วย เราไม่ใช่คนอังกฤษซะหน่อย ไม่อยากพูด พี่ก็ไม่สนใจพูด ๆ ไป เพราะลูกไม่มีทางเลือก เนื่องจากต้องอยู่กับแม่ตลอดเวลาที่ปิดเทอมใหญ่ เลยใส่ได้เต็มที่ค่ะ แรก ๆ พี่จะพูดประโยคซ้ำ ๆ เช่นเรื่องกินข้าว อาบน้ำ กินนม นอน โดยพูดสั้น ๆ แค่ Verb+noun เท่านั้น เช่น go-take a bath, have breakfast, get in the car, get out of the cat, finish your milk อะไร ๆ พวกนี้ช่วยให้ลูกคุ้นเคยกัีบ Eng และลดการต่อต้านเพราะเป็นสิ่งที่เค้าเข้าใจได้ทันทีไม่ต้องแปลเลย แตุ่้เราพูด Eng ไปแล้วลูกไม่เข้าใจ เราก็พูดพร้อมแสดงท่าทาง หรือให้เลือกสิ่งที่เห็นตรงหน้า หรือเราตอบที่ลูกถามไทย แต่เราตอบเป็น Eng ลูกก็จะเข้าใจว่าเราหมายถึงอะไร พอผ่านขั้นตอนนี้เราพูด Eng ไปลูกตอบไทยกลับมาแสดงว่าใช้ได้ลูกเริ่มเข้าใจ อย่าเพิ่งท้อใจทำต่อไปค่ะ ลูกพี่ชอบดูการ์ตูนพี่ก็เลือกการ์ตูนที่ฟังง่าย ๆ ให้ดู เรื่องแรกที่ให้ดูคือ Caillou ต่อมาเรื่อง The Wonder Pets (พี่ชอบเรื่องนี้เพราะภาพสวย แต่ฟังยากนิดนึง) ต่อมาให้ดู Peppa Pig (ภาพสวย ฟังง่าย และสนุก) แต่ละเรื่องลูกต้องดูซ้ำ ๆ เป็นเดือน ๆ กว่าจะได้เปลี่ยนเรื่อง จำได้ว่า Caillou 3 แผ่นดูได้ 7-8 เดือน เรียกได้ว่าดูจนจำได้ทุกประโยด พี่จะไม่เปลี่ยนเรื่องให้ลูกดูบ่อยเกินไป (เพราะแรก ๆ พี่ไม่ค่อยรู้จักการ์ตูนเท่าไร) อีกอย่างลูก ๆ ก็ชอบดูซ้ำ ๆ มากด้วย ไม่มีประโยชน์อะไรที่เราจะให้ลูกมีทางเลือกมากเิกินไป เพราะเราต้องการให้เค้าดูเพื่อสร้างความเข้าใจ Eng ไม่ใช่เพื่อความสนุกสนานอย่างเดียว

แรก ๆ เค้าก็ไม่อยากดูการ์ตูนที่พี่เลือกหรอกค่ะ เค้าอยากดู Ben 10 หรือ Ton & Jerry มากกว่า แต่พี่เล่นบทจิตวิทยา พูกกรอกหูบ่อย ๆ ว่า Caillou ดีอย่างงั้นดีอย่างงี้ Tom&Jerry มีแต่ทะเลาะกันแย่งของและทำร้ายกันไม่เป็นดีเลย ถ้าลูกต้องการดูการ์ตูนดูที่แม่เลือกใ้ห้ดีกว่า ถ้าต้องการดู Ben10 ต้องดูเป็น Eng เท่านั้น ลูกเลยยอมค่ะ

เรื่องการพูด+แปล แรก ๆ ขมิ้นก็ขอให้แปลตลอด พอเราเข้า workshop ของคุณบิ๊ก เค้าเน้นเรื่องการไม่แปล (ห้ามแปล) พอขมิ้นบอกให้แม่แปล พี่เมืองจะคอยว่าน้องตลอดว่า "ขมิ้นนี่ไม่รู้เรื่องหรือไงลุบบิ๊กบอกว่าห้ามแปล ๆ " พี่เลยมีตัวช่วยค่ะ ลูก ๆ จะพูด Eng ไม่ได้และไม่มั่นใจในช่วงแรก ๆ และมีการพูดโดยเรียงจากไทยเป็น Eng สังเกตได้จากการพูดติด ๆ ขัด ๆ เราต้องบอกลูกว่าให้ลูกพยายามสื่อสารออกมาขอให้พูด Eng ถ้าคิดคำไม่ออกให้พูดไทยปนมาแล้วแม่จะช่วยเอง อย่ากลัวว่าจะพูดผิด เพราะเราก็เพิ่งเริ่้มเหมือนกัน มีอยู่วันนึงพี่เล่านิทานให้ลูกฟัง แล้วมันสั้นมากลูกก็บ่นว่าทำไมนิทานมันสั้นจัง พี่ก็บอกลูกว่าก็ต้องเล่าเป็น eng แล้วแม่ก็คิดคิดประโยคไม่ค่อยออก ขมิ้นย้อนเลยว่า "น้องว่าแล้ว แล้วเราจะพูด Eng กันไปทำไม" เป็นไงล่ะแสบดีไม๊ล่ะลูกแม่
อีกเรื่องนึงหนิงลองเปิดคลิปต่าง ๆ ที่เด็ก ๆ พูด Eng ให้ลูกดูเพื่อเป็นแรงกระตุ้นให้เค้าอยากพูดได้บ้าง
เรื่องการฟังเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด ให้ลูกฟังให้มากที่สุดค่ะ พี่จะแปลงการ์ตูนทุกเรื่อง ทุกตอนที่ลูกชอบให้ฟังต่อในรถ เพื่อสร้างการจำและจินตนาการตามเรื่องที่เคยดูมาแล้ว พี่ว่ามัีนไ้ด้ผลมากเลยนะคะ การ็ตูนก็ไม่ต้องลงทุนแค่เข้าไปโหลดจาก youtube ออกมาแล้วแปลงลงใน DVD หรือ VCD ให้ลูกดูค่ะ แนะนำเรื่อง Caillou, Peppa Pig และ Gogo's adventures นะคะ ส่วน MP3 ก็มีคนแปลงไว้มากมานใน web นี้ ของพี่ทำไว้เรื่อง Wonder pets และ Peppa pig เดี๋ยวพี่จะแปะไปให้โหลดนะคะ ถ้ามีอะไรถามเพิ่มเติมก็ยินดีค่ะ

MP3 ค่ะลองเข้าไปโหลดดูนะคะ
http://go2pasa.ning.com/forum/topics/mp3-the-wonder-pets-1
http://go2pasa.ning.com/forum/topics/mp3-peppa-pig
http://go2pasa.ning.com/forum/topics/mp3-peppa-pig1-and-2

ดีๆจังเลย สงสัยลูกจับสัญณาณได้ว่าวันนี้หม่าม๊ามาแปลก อารมณ์ดี ไม่มีที่ท่าดุ หรือต่อว่าไรเค๊าไง เค๊าก็เลยดีตอบ 555....แม่เลยไม่ได้ลองวิชาเลย....การชมช่วยได้แน่นอน เพราะเค๊าจะรู้ว่า ทำแบบนี้ ดี พ่อแม่ชอบ จะได้รู้ว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง....ส่วนเรื่องแฟนหน่ะ...ลองงี้ซิ....บางทีเราขอให้เค๊าช่วยตรงๆเลย(อย่ารอให้เค๊าคิดเอง ว่าต้องช่วยอะไร เพราะบางทีอาจคิดไม่ได้ซะที อุอุ)...แต่เหมือนต้องใช้คำพูด เชิงบวก .เช่น เรายุ่งอยู่ ไม่ว่างดูลูก...เราอาจจะบอกว่า...ป่าป๊าช่วยพากิมซังเล่นหน่อยได้มั๊ย(ปย.คำถาม ไม่ใช่ ปย คำสั่งน๊ะ)......ป๊าจะยุ่งอยู่เปล่าอ่ะ(จริงๆก็เห็นอยู่ว่าว่าง แต่ก็ต้องแกล้งถาม)....ช่วยสอนการบ้านฮั้งตงหน่อยซิ หม่าม๊าว่าจะไปทำกับข้าวให้ลูกหน่อย.........คือบางทีผู้หญิงเราจะคิด คาดหวังไปเองว่า จะให้เค๊าทำอะไร คิดว่าเค๊าน่าจะรู้ แต่จริงๆ เค๊าก็ไม่รู้ว่าจะให้ทำไรก็ได้....แล้วเราก็ทึกทักโกรธเค๊า โธ่เฟ้ย ทำให้หน่อยก็ไม่ได้(บ่นในใจ) ....แต่ถ้าเราขอร้องให้ทำแล้ว ยังไม่ยินดีทำให้ซิ ค่อยมาฉุนดีมั๊ย เราจะได้ว่าเต็มปากว่า โธ่ ..ขอแค่นี้ก็ไม่ได้....อุอุ สรุปว่าก็สั่งให้เค๊าทำตามเราน่านแหละ 555+

ส่งเมลให้แล้วค่ะ เมลตีกลับมานะคะ
Hi. This is the qmail-send program at yahoo.com.
I'm afraid I wasn't able to deliver your message to the following addresses.
This is a permanent error; I've given up. Sorry it didn't work out.

:
This user doesn't have a yahoo.com account (ning_sung_tong@yahoo.com) [-5]

ช่วยรบกวนเช็ค e mail ว่ามีปัญหาอะไรหรือเปล่าด้วยค่ะ