คุณไพลิน เจอเหมือนกันค่ะ ตอนอนุบาล

ไปโรงเรียน ก็เรียนแบบโรงเรียน แนวนอน คือ ท่อง ซ้ายภาษาอังกฤษ-ขวาภาษาไทย  

กลับมาบ้านเราก็เรียนกับแบบ แนวตั้ง ไม่แปล คืออังกฤษล้วนยาวลงมา (ไม่แปล)

cat = แมว

hat = หมวก

bat = ค้างคาว

เราก็ท่องกัน c-a-t เคอะ แอะ เทอะ cat  / h-a-t แฮะ แอะ เทอะ hat

เรามีหน้าที่ประคองให้เค้าผ่าน ขั้นตอนนี้ไป

อย่าไปขวาง และ ว่าครูเชียวค่ะ

แต่ต้องยึดมั่นแนวทางไม่แปล ประคองให้เค้ากลับมาอยู่ในพื้นที่ของเรา

เด็กจะปรับตัวได้ในที่สุดว่า ไปรร.ต้องเรียนแบบนี้ อยู่กับแม่ต้องแบบนี้

(สามารถเอาตัวรอดได้นะเนี่ย 5555)

ตอนนี้ลูกก็ค่อนข้างชำนาญในการรับมือที่โรงเรียนแล้ว (ป.3แล้วค่ะ) 5555

ยังสามารถพูดสนทนากับแม่ได้ปกติ แต่ช่วงแรกก็มีการปรับตัวอยู่ด้วยค่ะ

ขอแชร์คุณแม่เพชรน้องเหนือ ด้วยคนนะคะ

สอนตั้งแต่เด็กเล็กดีกว่าสอนตอนโตค่ะ 

เพราะเด็กเล็กพร้อมจะรับ และ เลียนแบบตลอดเวลา

ส่วนคนโตเค้าก็คงได้รับอิทธิพลการแปลมาจาก รร.

ก็ต้องค่อยๆพูดกลับเป็นภาษาอังกฤษให้เค้า เวลาเค้าถามเป็นไทยมาค่ะ

แม่ : I am a woman.

เพชร : อะไรหรอแม่ 

แม่ : I am a woman. Women have long hair.

เพชร : ผมยาวใช่ไหมแม่

แม่ : Yes. I have long hair. I am a woman. 

ประมาณนี้ค่ะ แต่คุณแม่ก็เน้นที่คนเล็กก็ถูกแล้วนะคะ 

คุณพ่อเราใช้วิธีชิงสอนก่อนโรงเรียนอ่ะค่ะ คือซื้อหนังสือที่จะเรียนมาก่อนเลย ตอนปิดเทอมก็ชิงสอนเราก่อน พอเปิดเรียนก็เรียนตามครูสอนไปด้วยแล้วก็กลับบ้านมาเรียนกับพ่อด้วย (พ่อเราจบจากฟิลิปปินส์พูดภาษาอังกฤษสำเนียงตากาล็อก เวลาสอนอ่านคืออ่านเลยอ่ะค่ะ ไม่สะกด ไม่โฟนิคอะไรทั้งนั้น ใช้ระบบชิน เห็นอันนี้ cat อ่านเลย แคท อาศัยอ่านการ์ตูน อ่านหนังสือ ภาษาอังกฤษเยอะๆ อ่านออกเอง) ตอนนี้ก็คิดว่าถ้าส่งลูกเรียนโรงเรียนไทยก็อาจจะสอนโฟนิค แต่ใช้วิธีชิงสอนก่อนครู แบบที่คุณพ่อทำค่ะ